แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยคนหนึ่งใช้จำเลยร่วมเข้าไปขนของในเคหสถานที่อยู่อาศัยของผู้เสียหายโดยจำเลยที่เข้าไปเชื่อว่าทรัพย์เป็นของผู้ใช้ๆ มีสิทธิจะให้เข้าไปเอามาได้ และได้เข้าไปอย่างเปิดเผยเมื่อถูกห้ามก็มิได้ขัดขืน เช่นนี้ ย่อมไม่มีความผิดฐานบุกรุกทางอาญา
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้ร่วมกันบุกรุกเข้าไปในบ้านอันเป็นเคหสถานที่อยู่อาศัยของนายไม่ผู้เสียหายโดยไม่มีเหตุอันควร และได้ร่วมกันพังประตูห้องและทำให้กระจกตู้แตก 1 บาน ขอให้ลงโทษ
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นเห็นว่าจำเลยไม่มีความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์เพราะตู้กระจกไม่ใช่ของผู้เสียหาย ส่วนข้อหาบุกรุกฟังได้ จึงพิพากษาว่าจำเลยที่ 1, 2, 3 และ 4 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 365(2) ให้จำคุกคนละ 3 เดือน และยกฟ้องจำเลยที่ 5
จำเลยที่ 1, 2, 3 และ 4 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยไม่ผิดฐานบุกรุก พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า การที่จำเลยที่ 1, 2, 3 และ 4 ได้เข้าไปในเคหสถานที่อยู่อาศัยของผู้เสียหายนั้น ผู้เสียหายนำสืบไม่ได้แน่ชัดว่าจำเลยเข้าไปโดยกิริยาอาการอุกอาจอย่างใดต้องฟังว่าจำเลยเข้าไปโดยเปิดเผยโดยดี และการที่จำเลยเข้าไปก็เพื่อขนทรัพย์โดยเชื่อว่าเป็นของจำเลยที่ 5 ซึ่งผู้เสียหายกับจำเลยที่ 5 ได้ตกลงทำสัญญากันไว้ต่ออำเภอแล้ว และจำเลยที่ 5 ใช้ให้จำเลยไปเอาพฤติการณ์เป็นดังนี้ จะฟังว่าจำเลยทั้ง 4 มีเจตนาบุกรุกเคหสถานของผู้เสียหายตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 364 ไม่ถนัด ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องโจทก์นั้น ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย
พิพากษายืน
