แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พถตติการณ์ที่เป็นการหลอกลวงฐานฉ้อโกง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องจำเลยหาว่าฉ้อโกง ขอให้ลงโทษ
ได้ความว่าจำเลยนำที่ดินสินบริคณห์ที่มีชื่อจำเลยถือกรรมสิทธิไปจำนองโจทก์ โจทก์ได้ถามจำเลยว่ามีสามีหรือไม่ จำเลยตอบว่าไม่มีเลิกกันไปนานแล้ว ความจริงในขณะนั้นจำเลยกับสามีเพียงแต่ร้างกัน และจำเลยกำลังฟ้องอย่าสามี คดีค้างพิจารณาอยู่ในศาล และต่อมาสามีจำเลยบอกล้างสัญญาจำนองรายนี้ อนึ่งก่อนนี้จำเลยก็เอาที่รายนี้ไปจำนองผู้อื่นโดยบอกว่าไม่มีสามี ภายหลังสามีบอกล้าง แต่จำเลยยอมใช้เงินจำนอง
ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลชั้นต้นว่าการที่จำเลยบอกโจทก์ว่าไม่มีสามี เลิกร้างกันไปนานแล้ว เป็นความเท็จหลอกลวงโจทก์ในข้อสำคัญ ทำให้โจทก์ว่าหลงเชื่อจนทำสัญญาจำนองรายนี้ ทั้งก่อนนี้จำเลยก็เคยหลอกลวงผู้อื่นครั้ง ๑ แล้ว จำเลยจึงมีความผิดตามกฎหมายอาญามาตรา ๓๐๔
