แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
กรมการอำเภอสั่งให้จำเลยรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างออกไปจากที่ที่หวงห้ามไว้เพื่อสาธารณะประโยชน์ถ้าจำเลยขัดขืน แม้จะได้โดยโต้เถียงกรรมสิทธิก็มีผิดฐานขัดคำสั่งเจ้าพนักงาน
อ้างฎีกาที่ 709/2482 ที่ 803/2482
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยขัดขืนคำสั่งเจ้าพนักงานซึ่งสั่งให้จำเลยรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างไปจากที่ซึ่งทางราชการประกาศหวงห้ามไว้เป็นที่สาธารณะประโยชน์
จำเลยต่อสู้กรรมสิทธิอ้างว่าเป็นที่บรรพบุรุษของจำเลย และจำเลยไม่รู้ว่าเป็นที่หวงห้าม
ศาลจังหวัดสอบถามโจทก์จำเลยแล้วเห็นว่าจำเลยเถียงกรรมสิทธิ รูปคดีเป็นความแพ่ง จึงพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยคิดว่าจำเลยมีสิทธิที่จะอยู่และใช้ประโยชน์ในที่นี้ได้ จึงไม่ยอมออกไปตามคำสั่งเจ้าพนักงาน จำเลยจึงไม่มีความผิด ทั้งการที่จะเป็นผิดตามมาตรา ๓๓๔ นั้นไม่หมายความถึงคำสั่งห้ามมิให้บุคคลทำผิดกฎหมายอย่างทั่วไป หรือสั่งให้เพิกถอนการกระทำผิดที่ทำลงไป แล้ว ดังเช่นโจทก์ร้องขอในคดีนี้ จึงพิพากษายืนตามศาลชั้นต้น แต่มีผู้พิพากษานาย ๑ ทำความเห็นแย้งว่าคำสั่งดังกล่าวนี้ถ้าจำเลยขัดขืนก็ต้องมีผิด
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เมื่อกรมการอำเภอมีคำสั่งถึงจำเลยตามความใน พ.ร.บ.ปกครองท้องที่มาตรา ๑๒๒ ถ้าจำเลยขัดขืนก็ย่อมมีความผิด จึงย้อนสำนวนให้ศาลชั้นต้นพิจารณาพิพากษาใหม่
