แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
มารดายกที่ดินและห้องทั้งหมดให้โจทก์ผู้เป็นบุตรและสั่งให้แบ่งที่ดินและห้องบางส่วนให้จำเลยซึ่งเป็นหลานด้วย โจทก์ก็แบ่งยกให้ตามที่มารดาสั่ง ดังนี้ถือว่าเป็นการยกให้โดยหน้าที่ธรรมจรรยาโจทก์จะถอนคืนการให้เพราะเหตุเนรคุณไม่ได้
ย่อยาว
โจทย์ฟ้องว่า เมื่อ ๑๘ ก.ค. ๙๒ โจทก์ยกกรรมสิทธิ์ที่ดินตราจอง ๒๑๖ พร้อมห้อง ๔ ห้อง ในเขตเทศบางเมืองชุมแสง อำเภอชุมแสง จังหวัดนครสวรรค์ ราคา ๔๐,๐๐๐ บาท ให้แก่จำเลย เมื่อ ๒๕ ม.ค.๙๘ จำเลยประพฤติเนรคุณโจทก์ โดยกล่าวหมิ่นประมาทโจทก์อย่างร้ายแรง และหมิ่นประมาทซึ่งหน้า จึงขอให้ศาลสั่งเพิกถอนคืนการให้ที่ดินและห้องกลับมาเป็นของโจทก์
จำเลยต่อสู้ว่า การให้ของโจทก์เป็นการให้ตามข้อผูกพันหรือโดยหน้าที่ธรรมจรรยา กล่าวคือ ทรัพย์พิพาทเดิมเป็นของย่าจำเลย ย่าจำเลยให้โจทก์แบ่งโอนให้แก่จำเลยรับแทนบิดาจำเลย ซึ่งตายไปแล้ว จึงเรียกคืนไม่ได้ และจำเลยไม่ได้ด่าหมิ่นประมาทโจทก์
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า การให้รายนี้มิใช่ให้โดยเสน่หา โจทก์เรียกคืนเพราะเหตุเนรคุณไม่ได้ พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาฟังว่า นางอ่วมเป็นมารดาโจทก์ และเป็นย่าจำเลย นางอ่วมได้ยกที่ดินและห้องแถวทั้งหมดให้โจทก์ และได้สั่งไว้ว่าให้โจทก์แบ่งที่กับห้องแถว ๔ ห้อง ตรงกลางให้จำเลย ต่อมา โจทก์ก็ได้แบ่งแยกยกที่และห้องแถวดังกล่าวให้จำเลย ภายหลังโจทก์ได้รับโอนมาไม่นาน และระหว่างนั้น นางอ่วมก็ยังมีชีวิตอยู่ การยกให้เช่นนี้ จึงเป็นการยกให้โดยหน้าที่ธรรมจรรยา โจทก์จะถอนการให้เพราะเหตุเนรคุณไม่ได้ พิพากษายืน.
