แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ประกาศสมุหเทศาภิบาลลงวันที่ 1 พฤศจิกายนพ.ศ.2469 ใช้เครื่องมือที่ต้องห้ามตามประกาศของสมุหเทศาภิบาลจับปลาในเขตต์ที่กำหนดไว้มีความผิดตาม พ.ร.บ.อากรค่าน้ำ
ย่อยาว
คดีนี้โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้มองอันเป็นเครื่องมือที่ต้องห้ามขาดลงจับปลาในหนองหาร จังหวัดสกลนครอันเป็นผิดต่อประกาศแลพระราชบัญญัติ
จำเลยต่อสู้ว่าจำเลยไม่ได้ลงจับปลาในหนอง แต่จับในเขตต์ที่นาของ ส.ซึ่งอยู่ที่ขอบหนอง
คู่ความรับกันว่ามีประกาศของเทศมณฑลอุดรห้ามมิให้จับปลาด้วยเครื่องมือบางชนิดในเขตต์มณฑลอุดรในฤดูน้ำแดงโดยเป็นเวลาปลาไข่
ศาลเดิมพิพากษาว่าจำเลยกระทำผิดต่อประกาศสมุหเทศาภิบาลวันที่ ๑ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๔๖๙ ข้อ ๓ อันออกโดยอาศัยอำนาจตามกฎกระทรวงมหาดไทยให้ปรับจำเลย ๔๐ บาทตาม พ.ร.บ.อากรค่าน้ำ ร.ศ.๑๒๐ ม.๑๙ ข้อ ๔
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
ศาลฎีกาเห็นว่าตามประกาศสมุหเทศภิบาลลงวันที่ ๑ พฤศจิการยน พ.ศ.๒๔๖๙ ห้าม มิให้ผู้ใดใช้เครื่องมืออย่างใดจับสัตว์น้ำในที่แห่งใด ๆ ตลอดทั้งมณฑลเว้นแต่เครื่องมือบางชนิดที่กำหนดไว้จึงจะอนุญาตให้ใช้ได้ เห็นว่าประกาศนี้หาได้ห้ามในเขตต์หนองดังที่จำเลยฎีกาไม่ ส่วนข้อที่ว่าการห้ามจับปลาตลอดทั่วทั้งมณฑลเป็นการกว้างขวางเกินความประสงค์ของกฎหมายนั้น เห็นว่าจำเลยมิได้แสดงให้เห็นว่าที่ซึ่งจำเลยจับปลานี้ เป็นที่ซึ่งอยู่นอกความประสงค์ของกฎหมายแลประกาศของสมุหเทศาภิบาลใช้บังคับไม่ได้ แต่ประการใด อันที่จริงประกาศนี้เป็นแต่ห้ามมิให้จับด้วยเครื่องมือชนิดที่มิได้ระบุอนุญาตไว้เท่านั้น การห้ามเช่นนี้ย่อมกล่าวไม่ได้เลยว่า เกินความประสงค์ของกฎหมายประการใด จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
