แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฝาจุกจีบที่โจทก์สั่งมาจากต่างประเทศเข้ามา ในประเทศไทยเพื่อใช้ปิดปากขวดเครื่องดื่มน้ำอัดลมที่โจทก์ผลิตออกจำหน่ายไม่ใช่วัตถุดิบที่จะนำมาใช้เพื่อผลิตขายต่อไป แต่มีลักษณะเป็นจุกขวดหรือฝาจุกที่สำเร็จรูป โดยไม่จำต้องเปลี่ยนหรือดัดแปลงหรือนำไปผสมกับสิ่งอื่น ส่วนการที่โจทก์นำขวดและฝาจุกไปบรรจุน้ำอัดลมจำหน่ายย่อมเป็นการค้าสำเร็จรูปอีกชนิดหนึ่ง และเมื่อฝาจุกจีบรายพิพาทเป็นฝาจุกที่สำเร็จรูปมาแล้ว โจทก์ผู้นำเข้าก็ต้องมีหน้าที่เสียภาษีในอัตราร้อยละ 5 ของรายรับ โดยไม่ต้องคำนึงว่าโจทก์นำจุกขวดน้ำอัดลมแล้วจะต้องเสียภาษีการค้าอีกหรือไม่
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์สั่งฝาจุกจีบจากต่างประเทศเข้ามาเพื่อปิดปากขวดเครื่องดื่มน้ำอัดลมที่โจทก์ผลิตออกจำหน่าย โจทก์ได้เสียภาษีการค้า ในฐานะผู้นำเข้าซึ่งสินค้าที่มิใช่สินค้าสำเร็จรูปในอัตราร้อยละ 1.5 เป็นเงิน 543.21 บาท กับภาษีบำรุงเทศบาลเป็นเงิน 54.32 บาท ต่อมาโจทก์รับแบบแจ้งรายการประเมินภาษีการค้าจากกรมสรรพากรว่าโจทก์ชำระภาษีผิดอัตราขาดไป และแจ้งการประเมินภาษีที่ต้องชำระเพิ่มคือ ภาษีการค้าเป็นเงิน 1,267.50 บาท ภาษีบำรุงเทศบาลเป็นเงิน 126.75 บาท เบื้ยปรับอีก 1 เท่าเงินเพิ่มตามประมวลรัษฎากร 89 ทวิ สำหรับภาษีการค้าเป็นเงิน 88.73 บาท ภาษีบำรุงเทศบาลเป็นเงิน 8.87 บาท รวมเป็นเงิน 2,886.10 บาท โดยเจ้าพนักงานถือว่าโจทก์มีหน้าที่ต้องเสียภาษีในอัตราร้อยละ 5 ของรายรับโจทก์ชำระเงินดังกล่าวแล้ว คณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ได้ยกอุทธรณ์โจทก์ ขอให้ศาลเพิกถอนการประเมินภาษีการค้าที่เจ้าพนักงานประเมินเพิ่มมาและคำวินิจฉัยอุทธรณ์ของคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ที่ 137/2506 ลงวันที่ 31 พฤษภาคม2506 และให้พิพากษาว่าโจทก์ไม่มีหน้าที่ต้องเสียภาษีการค้าสำหรับฝาจุกที่นำเข้ามาในฐานะเป็นสินค้าสำเร็จรูปให้จำเลยที่ 1 คืนเงินภาษีการค้า ภาษีบำรุงเทศบาล เบี้ยปรับและเงินเพิ่มพร้อมด้วยดอกเบี้ย ฯลฯ
จำเลยให้การว่า โจทก์จะต้องเสียภาษีการค้าในอัตราร้อยละ 5ของรายรับเพราะฝากจุกเป็นสินค้าสำเร็จรูป ฯลฯ
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่าตามประมวลรัษฎากรมาตรา 77 ซึ่งได้แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร (ฉบับที่ 18) พ.ศ. 2504 เห็นได้ว่าฝาจุกจีบรายพิพาทไม่ใช่วัตถุที่จะนำมาใช้เพื่อผลิตขายต่อไป แต่มีลักษณะเป็นจุกขวดหรือฝากจุกขวดที่สำเร็จรูปมาแล้ว โดยไม่จำต้องเปลี่ยนหรือดัดแปลงหรือนำไปผสมกับสิ่งอื่น ส่วนการที่โจทก์นำขวดและฝาจุกขวดไปบรรจุน้ำอัดลมจำหน่าย ย่อมเป็นการค้าสำเร็จรูปอีกชนิดหนึ่ง และเมื่อฝากจุกจีบรายพิพาทเป็นฝาจุกที่สำเร็จรูปมาแล้ว โจทก์ผู้นำเข้าก็ต้องมีหน้าที่เสียภาษีในอัตราร้อยละ 5 ของรายรับ โดยไม่จำต้องคำนึงว่าเมื่อโจทก์นำไปจุกขวดน้ำอัดลมแล้วจะต้องเสียภาษีการค้าอีกหรือไม่
พิพากษายืน
