แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลย 5 คนร่วมกันใช้สากตำข้าวไม้ตะบองและลิ่มคอกกระบือเป็นอาวุธรุมตีทำร้ายร่างกายผู้ตายคนละทีสองที และผู้ตายถึงแก่ความตายเพราะพิษบาดแผลที่ถูกทำร้ายในเวลาต่อมา ดังนี้ เป็นการกระทำโดยมีเจตนาฆ่าเท่านั้น ยังไม่ถึงขนาดจะถือว่าเป็นการทารุณโหดร้ายตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 289 (5)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยร่วมกันใช้สากตำข้าวไม้ตะบองและลิ่มคอกกระบือกลุ้มรุมตีทำร้ายร่างกายผู้ตาย จนเป็นเหตุให้ผู้ตายได้รับอันตรายแก่กายถึงบาดเจ็บสาหัสและถึงแก่ความตายในวันต่อมา โดยมีเจตนาฆ่าโดยการกระทำทารุณโหดร้าย ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๒๘๘, ๒๘๙
จำเลยที่ ๑ ให้การรับสารภาพ จำเลยนอกนั้นให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษา จำเลยร่วมกันฆ่าผู้ตายโดยทารุณโหดร้าย มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา ๒๘๙, ๘๓ วางโทษประหารชีวิต ลดรับสารภาพให้จำเลยที่ ๑ กึ่งหนึ่งตามมาตรา ๗๘, ๕๒ เป็นจำคุก ๑๖ ปี ลดให้จำเลยที่ ๒ – ๓ หนึ่งในสามตามมาตรา ๗๘, ๕๒ เป็นจำคุกตลอดชีวิต
จำเลยทุกคนอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า ไม่ใช่เป็นการกระทำทารุณโหดร้าย พิพากษาว่า จำเลยทุกคนผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘, ๘๓ ให้จำคุกตลอดชีวิต ลดรับสารภาพให้จำเลยที่ ๑ กึ่งหนึ่งตามมาตรา ๗๘, ๕๓ เป็นจำคุก ๑๒ ปี ลดให้จำเลยที่ ๒-๓ หนึ่งในสามตามมาตรา ๗๘, ๕๓ เป็นจำคุก ๑๔ ปี
โจทก์และจำเลยทุกคนฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัย จำเลยร่วมกันทำร้ายผู้ตายโดยมีเจตนาฆ่า แต่การที่จำเลยร่วมกันรุมทำร้ายผู้ตาย และผู้ตายถึงแก่ความตายในเวลาต่อมา เพราะพิษบาดแผลที่ถูกทำร้ายนั้นจำเลยร่วมกันรุมตีผู้ตายคนละทีสองที โดยมีเจตนาฆ่าเท่านั้น ไม่ถึงขนาดถือว่าเป็นการทารุณโหดร้ายตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๙ (๕)
พิพากษายืน.
