แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เจ้าของที่ดินมีโฉนดได้สละเจตนาครอบครองที่ดินเป็นเวลาเกิน 10 ปีแล้วบุคคลอื่นหลายคนได้เข้าครอบครองสืบเนื่องกันมา แม้การซื้อขายที่เป็นหลั่นๆ กัน ไม่มีหนังสือเจ้าของที่ดินเดิมจะฟ้องขับไล่ผู้ครอบครองที่นั้นหาได้ไม่
โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากที่ดิน 2 แปลงทุนทรัพย์ 200 บาทศาลชั้นต้นพิพากษาให้ขับไล่จำเลยออกจากที่แปลงหนึ่ง ยกฟ้องที่อีกแปลงหนึ่งศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องทั้งสองแปลง ดังนี้ เป็นการแก้น้อย ต้องห้ามฎีกาในข้อเท็จจริง
ย่อยาว
ความว่า ชั้นแรกสามีโจทก์ขายที่ดินมีโฉนดให้นายจือโดยไม่มีหนังสือซื้อขาย นายจือซื้อแล้วเข้าอยู่ได้ 3 ปี ก็ขายต่อมาเป็นทอด ๆ จนถึงจำเลย จำเลยเข้าครอบครองมาตั้งแต่ พ.ศ. 2485 จนบัดนี้โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลย จำเลยต่อสู้ว่าได้กรรมสิทธิ์โดยทางครอบครองแล้ว ศาลชั้นต้นฟังว่าจำเลยครอบครองมายังไม่ถึง 10 ปีพิพากษาให้ขับไล่จำเลย ศาลอุทธรณ์เห็นว่าโจทก์กับสามีสละเจตนาครอบครองเกิน 10 ปีแล้ว ขับไล่ไม่ได้ พิพากษายกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เรื่องนี้ทุนทรัพย์เพียง 200 บาท ศาลอุทธรณ์แก้ไขเพียงเล็กน้อย คู่ความฎีกาได้เฉพาะปัญหาข้อกฎหมายโจทก์สละเจตนาครอบครองที่ดินเป็นเวลาเกิน 10 ปี ระหว่าง 10 ปีนั้นผู้อื่นและจำเลยเข้าครอบครองสืบเนื่องกันมา แม้การซื้อขายที่เป็นหลั่น ๆ กันไม่มีหนังสือ โจทก์ก็ฟ้องขับไล่ไม่ได้
พิพากษายืน
