แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ใบฟ้อง ใบแต่งทนายเป็นหนังสือสำคัญ ลักษณพะยาน พะยานให้การซัดเพื่อปลีกตัวและมีอริกับจำเลยฎีกาที่ 96/58,761/63
ย่อยาว
คดีนี้ทางพิจารณาปรากฎว่า นายชิดเหมือนของนายต๋อ แต่ภายหลังโกรธกับนายต๋อออกจากงานคนเดียวมาเบิกความยืนยันว่า นายต๋อให้นายหนูลงลายมือปลอมนายเทียมลงในฟ้องและใบแต่ทนาย เพื่อปลีกตัวให้พ้นผิด แต่ลายพิมพ์นิ้วมือในฟ้องและแต่งทนายนั้นเป็นลายพิมพ์นิ้วมือของนายหนูปลอมจริง
ศาลเดิมตัดสินลงโทษนายหนูตามมาตรา ๒๒๓ ปล่อยนายต๋อ
ศาลอุทธรณ์แก้ลงโทษนายหนู นายต๋อฐานปลอมหนังสือสำคัญตามมาตรา ๒๒๔
ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์มีคำนายชิดไม่สู้มีน้ำหนักนัก ส่วนนายหนูมีผิดฐานปลอมหนังสือสำคัญ เพราะเป็นหนังสือตั้งตัวแทนทำให้ก่อสิทธิขึ้น จึงตัดสินลงโทษนายหนู่ ปล่อยนายต๋อไป
