แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ที่ดิน เหมืองแร่ รับประทานบัตร์ทับที่เขาไม่ได้ประทานบัตร์ไม่ใช่หนังสือสำคัญสำหรับที่
ย่อยาว
ได้ความว่าที่พิพาทซึ่งโจทก์ได้รับประทานบัตร์ให้ทำเหมืองแร่นี้เดิมเปนส่วน ๑ ของที่ ๆ ต.ขอเหยียบย่ำ และอยู่ติดกับที่จำเลย ก่อนโจทก์ได้รับประทานบัตร์ ๑ ปี ต.ยกที่นี้ให้จำเลย ๆ ได้ปลูกผลไม้และปกครองมา เมื่อ พ.ศ. ๒๔๖๙ โจทก์จึงได้ขออาชญาบัตร์และประทานบัตร์ทำเหมือง และมีการรังวัดสอบเขตร์ที่ ๆ โจทก์ขอนั้น เขตร์ที่ตามอาชญาบัตร์หาได้เหลื่อมล้ำเข้าไปในที่พิพาทไม่ ครั้น ต.ยกที่ ๆ เหลือจากให้จำเลยนั้นให้โจทก์ เจ้าพนักงานออกประกาศรังวัดเขตร์ประทานบัตร์ของโจทก์กินเข้าไปในที่พิพาทด้วย จำเลยมิได้คัดค้านเพราะไม่ทราบประกาศเขตร์ประทานบัตร์ของโจทก์จึงกินเข้าไปในที่พิพาทบัดนี้โจทก์ขอให้ห้ามอย่าให้จำเลยเกี่ยวข้องขัดขวางในการทำเหมืองแร่ในที่นี้ และจำเลยฟ้องแย้งขอให้ศาลสั่งเจ้าพนักงานราชโลหกิจเพิกถอนประทานบัตร์ของโจทก์ที่บ้ำเข้าไปในที่พิพาท
ศาลฎีกาเห็นว่า ที่ศาลล่างให้ยกฟ้องโจทก์ชอบแล้ว แต่ข้อที่ให้แก้ประทานบัตร์นั้นยังไม่ชอบเพราะประทานบัตร์ไม่ใช่หนังสือสำคัญในการแสดงกรรมสิทธิที่ดิน จึงให้ยกฟ้องแย้งของจำเลย
