แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การทุเลาการบังคับคดีตามมาตรา 231 กำหนดวิธีการให้อยู่ในอำนาจของศาลเป็นคั่น ๆ ไป กล่าวคือถ้าเป็นการขอทุเลาการบังคับคดีในระหว่างอุทธรณ์ เป็นเรื่องอยู่ในอำนาจของศาลอุทธรณ์ ถ้าเป็นการขอทุเลาการบังคับในระหว่างฎีกา จึงจะอยู่ในอำนาจศาลฎีกา
คดีอยู่ในระหว่างอุทธรณ์เมื่อศาลอุทธรณ์สั่งในเรื่องทุเลาการบังคับเป็นอย่างไรแล้ว+ฎีกาคำสั่งศาลอุทธรณ์ต่อ ศาลฎีกา+ไม่ได้
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นพิพากษาขับไล่จำเลยออกจากสถานที่ จำเลยยื่นอุทธรณ์คัดค้าคำพิพากษา และยื่นคำร้องของทุเลาการบังคับคดี แต่ศาลอุทธรณ์ไม่อนุญาติให้ทุเลาการบังคับคดี
จำเลยฎีกาคำสั่งศาลอุทธรณ์ที่ไม่ให้ทุเลาการบังคับคดี
ศาลฎีการประชุมใหญ่แล้ว เห็นว่าการทุเลาการบังคับคดีตามมาตรา ๒๓๑ กำหนดวิธีการให้อยู่ในอำนาจของศาลเป็นคั่น ๆ ไป กล่าวคือถ้าเป็นการทุเลาการบังคับในระหว่างอุทธรณ์ก็เป็นเรื่องอยู่ในอำนาจของศาลอุทธรณ์ ถ้าเป็นการขอทุเลาการบังคับในระหว่างฎีกา จึงจะอยู่ในอำนาจศาลฎีกา ส่วนมาตรา ๒๒๘(๒) นั้นไม่ใช่เรื่องทุเลาการบังคับคดีตาม ม.๒๓๑ แต่เป็นเรื่องคำขอคุ้มครองประโยชน์ของคู่ความตามนัยดั่งที่บัญญัติไว้ในมาตรา ๒๖๔
ฎีกาของจำเลยจึงเป็นฎีกาต้องห้ามตามกฎหมาย จึงพิพากษาให้ยกคำฎีกาจำเลยเสีย
