แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นให้ลงโทษจำคุกจำเลยมีกำหนด 1 ปี 4 เดือนแล้วให้กักกันมีกำหนด 3 ปีนั้น ฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้
การขอให้ยกหรือลดโทษกักกันอันเป็นดุลยพินิจนั้น เป็นปัญหาข้อเท็จจริง.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม ก.ม.อาญา ม. ๒๕๖ และกักกันตาม พ.ร.บ.กักกันผู้มีสันดานเป็นผู้ร้าย
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตาม ก.ม.อาญามาตรา ๒๕๖ จำคุก ๒ ปี เพิ่มโทษ ๑ ใน ๓ ลดฐานรับสารภาพ คงจำคุก ๑ ปี ๔ เดือน แล้วให้กักกัน ๓ ปี
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา ขอความกรุณาหรือยกโทษกักกัน
ศาลฎีกา เห็นว่า ฎีกาขอลดหรือยกโทษกักกันเกี่ยวแก่ดุลยพินิจของศาลซึ่งเป็นเรื่องข้อเท็จจริง คดีนี้ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น ให้ลงโทษจำคุกจำเลยไม่เกิน ๕ ปี ฎีกาของจำเลยจึงต้องห้ามตาม ก.ม. ให้ยกฎีกาจำเลยเสีย.
