คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 277/2496

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เมื่อโจทก์ยังหาได้จดทะเบียนเป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าแล้วโจทก์จะนำคดีมาสู่ศาลเพื่อป้องกันหรือเรียกค่าเสีย
หายในการล่วงสิทธิเครื่องหมายการค้าที่ไม่ได้จดทะเบียนนั้นไม่ได้.
โจทก์ได้ใช้เครื่องหมายการค้าตราม้าบินสำหรับสินค้าดินสอดำสั่งเข้ามาจำหน่ายแพร่หลายแล้วในประเทศไทยและเครื่องหมายตราม้าบินใช้สำหรับดินสอของจำเลย ก็มีบุคคลอื่นสั่งเข้ามาจากต่างประเทศ เพื่อจำหน่ายแพร่หลายมานานแล้ว จำเลยจึงสั่งเข้ามาบ้าง และจำเลยก็ได้จำหน่ายสินค้าดินสอนี้มานานแล้วเหมือนกัน ดังนี้ จะถือว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมีสิทธิที่จะจดทะเบียนการค้าเป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าตราม้าบินนี้ แต่ผู้เดียวหาได้ไม่./

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าตราม้าบิน ใช้สำหรับสินค้าประเภทต่าง ๆ ตามที่ได้จดทะเบียนไว้ ฯลฯจำเลยเริ่มทำการค้าและจำหน่ายดินสอใช้เครื่องหมายการค้าตราม้าบินตามรูปเครื่องหมายการค้า เลียนแบบเครื่องหมายการค้าตราม้าบินของโจทก์ และบัดนี้จำเลยได้ไปยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้า ตราม้าบินสำหรับดินสอดำโจทก์เพิ่งทราบว่าที่โจทก์ขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าตราม้าบินไว้สำหรับสินค้าประเภทต่าง ๆ นั้น ไม่กินความรวมถึงดินสอดำด้วย โจทก์จึงขอให้ศาลแสดงว่าโจทก์เป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าตราม้าบิน ซึ่งใช้สำหรับดินสอดำตรารูปเอกสารหมาย ๒ ฯลฯ และขอให้ศาลเพิกถอนคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าตราม้าบินซึ่งใช้สำหรับดินสอดำของจำเลยตามรูปเอกสารหมายเลข ๓ ฯลฯ
จำเลยให้การว่า สินค้าตราม้าบินในประเทศไทยมีหลายร้อยชะนิด โจทก์ไม่ได้เป็นเจ้าของ มีบุคคลอื่นสั่งดินสอดำตราม้าบินมาจากต่างประเทศ มาจำหน่ายแพร่หลายมานานแล้ว ฯลฯ
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นฯว่า ข้อเท็จจริงปรากฎว่าโจทก์ยังหาได้จดทะเบียนเป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้านั้นแต่อย่างใดไม่ รูปคดีต้อง ด้วยมาตรา ๒๙ แห่ง พ.ร.บ.เครื่องหมายการค้า พ.ศ. ๒๔๗๔ คือ โจทก์จะนำคดีมาสู่ศาลเพื่อป้องกันหรือเรียกค่าเสียหายในการล่วงสิทธิเครื่องหมายการค้าที่ไม่ได้จดทะเบียนนั้นไม่ได้ แต่อย่างไรก็ดีในระหว่างโจทก์ จำเลย ก็ยังอาจพิพาทกันได้ว่า ใครจะมีสิทธิอันควรได้ขอจดทะเบียนก่อนกัน คำขอของโจทก์ที่ขอให้สั่งห้ามไม่ให้จำเลยยื่นคำขอจดทะเบียน จึงเป็นข้อที่ควรต้องวินิจฉัยให้ ซึ่งในข้อนี้ข้อเท็จจริงตามที่รับกันมีว่า จำเลยรับว่าโจทก์ได้ใช้เครื่องหมายการค้าตราม้าบินสำหรับสินค้าดินสอดำสั่งเข้ามาจำหน่ายแพร่หลายแล้วในประเทศไทย และฝ่ายโจทก์ก็รับว่าเครื่องหมายตราม้าบินใช้สำหรับดินสอดำของจำเลย มีบุคคลอื่นสั่งเข้ามาจากต่างประเทศ เพื่อจำหน่ายแพร่หลายมานานแล้ว จำเลยจึงสั่งเข้ามาบ้าง และจำเลยก็ได้จำหน่ายสินค้าดินสอนี้มานานแล้วเหมือนกัน เมื่อรูปคดีเป็นดังนี้ ศาลฎีกาเห็นว่าจะถือว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมีสิทธิที่จะจดทะเบียนเป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าพิพาทหนี้แต่ผู้เดียวยังหาได้ไม่ โจทก์ไม่มีทางที่จะชนะคดีได้
คงพิพากษายืน.

Share