แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่ศาลจะอนุญาตให้สืบพะยาน เพิ่มเติมอีกหรือไม่อยู่ในดุลยพินิจของศาล พ.ร.บ. ฎีกาอุทธรณ์ ม. 5 อย่างไรเป็นปัญหาข้อเท็จจริง
ย่อยาว
ศาลล่างทั้ง ๒ ไม่เชื่อพะยานโจทก์ตัดสินยกฟ้องโจทก์ที่ขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม. ๒๔๙ – ๖๐ และไม่อนุญาตให้โจทก์สืบพะยานเพิ่มเติม เพราะโจทก์สืบพะยานที่อ้างมาหมดแล้ว
โจทก์ฎีกาเป็นปัญหากฎหมาย ๓ ข้อ
๑.ศาลไม่อนุญาตให้โจทก์สืบพะยานเพิ่มเติมตามที่อ้างนั้นไม่ชอบ
๒.ศาลสันนิษฐานว่าจำเลยไม่ได้รับจ้างนายประเสริฐทำร้ายนายสิน เพราะโจทก์ไม่ได้ฟ้องนายประเสริฐด้วยนั้นไม่ชอบ
๓.ศาลสันนิษฐานว่า เมื่อนายสินขอเข้าเป็นโจทก์แล้วถอนเสียเช่นนี้ย่อมแสดงว่านายสินไม่แน่ใจว่าจำเลยเป็นผู้ยิง คำนายสินจึงเป็นอันฟังไม่ได้ยังไม่ชอบ
ฎีกาตัดสินว่าปัญหาข้อ ๑ นั้นเป็นข้อดุลยพินิจของศาล ส่วนปัญหาข้อ ๒ – ๓ เป็นปัญหาข้อเท็จจริง จึงให้ยกฎีกาของโจทก์เสีย
