แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การบอกเลิกการเข่าตาม ป.ม.แพ่งฯมาตรา 566 นั้น กฎหมายมิได้บังคับให้ต้องทำเป็นหนังสือ ฉะนั้นทนายความมีหนังสือบอกเลิกการเช่าแทนผู้ให้เช่า จึงเป็นการสมบูรณ์ให้บังคับได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากบ้านเช่า อ้างว่าจำเลยที่ ๑ ให้จำเลยที่ ๒ ประกอบกิจการค้าในบ้านโดยมิได้รับความยินยอม เมื่อสัญญาเช่าสิ้นอายุ ได้บอกเลิกการเช่าแล้ว
จำเลยต่อสู้ว่า ได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯ
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ พิพากษาขับไล่จำเลยและบริวารออกจากบ้าน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า การที่ทนายโจทก์มีหนังสือบอกเลิกการเช่านั้น ไม่ทำให้การบอกเลิกไม่สมบูรณ์ เพราะการบอกเลิกตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๕๖๖ มิได้บังคับให้ต้องทำเป็นหนังสือ คดีจึงไม่อยู่ในมาตรา ๗๙๘.
จึงพิพากษายืน
