แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
วิวาททำร้ายร่างกายไม่ถึงบาดเจ็บ ในร้านจำหน่ายฝิ่นตรงที่จัดไว้สำหรับผู้มาสูบฝิ่นต้องมีความผิดความกฎหมายอาญา ม. 335(6) ร้านจำหน่ายฝิ่นตรงที่จัดไว้สำหรับผู้ที่มาสูบฝิ่นเป็นที่สาธารณสถานตามความหมายของ ม. 6(13) แห่งกฎหมายอาญา
ย่อยาว
ได้ความว่าจำเลยได้วิวาททำร้ายร่างกายกับ ย. ในร้านจำหน่ายฝิ่นตรงที่จัดไว้สำหรับผู้มาสูบฝิ่น ย. มีบาดแผลไม่ถึงบาดเจ็บ โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม กฎหมายอาญามาตรา ๓๓๕ (๖)
ศาลล่างทั้ง ๒ พิพากษาต้องกันว่าร้านจำหน่ายฝิ่นมิใช่ที่สาธารณสถาน จำเลยยังไม่มีความผิดให้ยกฟ้อง
ศาลฎีกาตัดสินว่าตาม พ.ร.บ. ฝิ่น พ.ศ. ๒๔๗๒ ม. ๔๑ มีความว่า เมื่อพ้นกำหนดราชกิจจานุเบกษาตามความใน ม. ๓๗ แล้วห้ามมิให้ผู้หนึ่งผู้ใดเข้าไปในร้านฝิ่นนอกจากผู้รับอนุญาตตั้งร้านฝิ่น ลูกจ้าง ผู้ขาย ผู้รับ ใบอนุญาตสามัญ และเจ้าพนักงานเท่านั้น และตาม ม. ๓๗ ผู้ที่จะขึ้นทะเบียนนั้นหากว่าไม่มีใบอนุญาตเรียกว่าอนุญาตสามัญ จึงจะสูบฝิ่นได้ แต่จนบัดนี้ก็ยังมิได้ประกาศดำเนินการตาม ม. ๓๗ นั้น บุคคลทั่วไปจึงมีสิทธิเข้าไปสูบฝิ่นในร้านจำหน่ายฝิ่นได้ จึงต้องถือว่าร้านจำหน่ายฝิ่นตรงที่จัดไว้สำหรับผู้มาสูบฝิ่นเป็นสาธารณสถานตามกฎหมายอาญามาตรา ๖(๑๓) จึงพิพากษากลับให้ลงโทษจำเลยตาม ม. ๓๓๕ (๖)
