แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยเคย+พิศูจน์สัญชาติต่อเจ้าพนักงานคนเข้าเมืองมาแล้ว เจ้าพนักงานไม่เชื่อว่าเป็นคนไทยและสั่งว่าจำเลยเป็นคนต่างด้าว จำเลยมิได้อุทธรณ์คำสั่งนั้น ดังนี้ไม่เป็นการปิดปากตัดสำนวน+ให้จำเลยต่อสู้คดีในชั้นศาล+จำเลยเป็นคนไทยในเมื่อจำเลยถูกฟ้องหาว่าไม่ไปขอรับใบสำคัญประจำตัวอันเป็นผิดตาม ม.5,15 แห่ง พ.ร.บ.การทะเบียนคนต่างด้าว 2479
ย่อยาว
จำเลยต้องหาว่าเป็นคนต่างด้าวไม่ไปขอรับใบสำคัญประจำตัวอันเป็นผิดตาม พ.ร.บ.การทะเบียนคนต่างด้าว ๒๔๗๙ ม.๕,๑๕
จำเลยต่อสู้ว่าเป็นคนไทย
ศาลชั้นต้นฟังว่าจำเลยสืบได้สมว่าเป็นคนไทยตามพ.ร.บ.สัญชาติ จึงพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกาว่า จำเลยได้ขอพิศูจน์สัญชาติต่อเจ้าพนักงานคนเข้าเมืองแล้ว ครั้นเมื่อเจ้าพนักงานคนเข้าเมืองแล้ว ครั้นเมื่อเจ้าพนักงานตรวจคนเข้าเมืองสั่งว่าจำเลยเป็นคนต่างด้าว จำเลยก็มิได้อุทธรณ์คำสั่งนั้น การที่จำเลยยอมถือตนเป็นคนต่างด้าวจึงเป็นบทตัดสำนวนหรือข้อปิดปากมิให้จำเลยพิศูจน์ต่อไป
ศาลฎีกาเห็นว่าการที่จำเลยมิได้อุทธรณ์คำสั่งเจ้าพนักงานนั้น มิได้ตัดสำนวนหรือปิดปากมิให้จำเลยต่อสู้คดีในชั้นศาลอีกแม้จำเลยได้ขอพิศูจน์ต่อเจ้าพนักงานมาครั้งหนึ่งแล้ว บัดนี้ข้อเท็จจริงซึ่งมาพิศูจน์ต่อศาลเป็นอันฟังได้ว่าจำเลยมีสัญชาติเป็นไทยแล้วจะปรับว่าจำเลยเป็นคนต่างด้าวไม่ได้ ไม่มีบทกฎหมายให้ถือเป็นการปิดปากตัดสำนวนจึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
