แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า ผู้ร้องฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า ศาลชั้นต้น และศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษายกฟ้อง จึงต้องห้ามฎีกา ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 220 ไม่รับฎีกา ผู้ร้องเห็นว่า คดีนี้ผู้ร้องยื่นคำร้องขอคืนของกลาง ผู้ร้องจึงมิได้อยู่ในฐานะเป็นโจทก์ในคดีนี้ คำร้องของ ผู้ร้องจึงมิใช่คำฟ้อง เมื่อศาลมีคำสั่งยกคำร้อง จึงไม่ตกอยู่ในบังคับของประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 220จึงไม่ต้องห้ามฎีกา โปรดมีคำสั่งรับฎีกาของผู้ร้องไว้พิจารณาต่อไป หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 69) กรณีเป็นชั้นขอคืนของกลาง คดีสืบเนื่องมาจากศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลย ในความผิดฐานลักทรัพย์ และพยายามฆ่า ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 335(1)(7)(8) วรรคสาม,336 ทวิ,288,80,83 และริบรถจักรยานยนต์ของกลาง ผู้ร้องยื่นคำร้องว่า ผู้ร้องเป็นเจ้าของรถจักรยานยนต์ของกลางยี่ห้อฮอนด้า สีน้ำเงิน หมายเลขตัวรถ เอ็นแซด100-เจ07394หมายเลขเครื่องยนต์เอ็นแซด110อี-เจ 7394ไม่ติดแผ่นป้ายทะเบียน มิได้รู้เห็นเป็นใจในการกระทำความผิดดังกล่าว ขอให้สั่งคืนรถจักรยานยนต์ของกลางแก่ผู้ร้อง ศาลชั้นต้นไต่สวนแล้วมีคำสั่งยกคำร้อง ศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษายืน ผู้ร้องฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 65) ผู้ร้องจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 66)
คำสั่ง เป็นเรื่องที่ผู้ร้องขอคืนของกลางที่ศาลสั่งริบไม่มีกฎหมายห้ามมิให้ฎีกาในข้อเท็จจริง รับฎีกาของผู้ร้องให้ศาลชั้นต้นดำเนินการต่อไป
