แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
จำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งของศาลชั้นต้นที่ไม่รับฎีกา ในวันนัดฟังคำสั่งศาลฎีกา โจทก์ร่วมซึ่งเป็นผู้เสียหาย ยื่นคำร้องขอถอนคำร้องทุกข์ดังนี้ เมื่อเป็นคดีความผิดต่อส่วนตัว สิทธินำคดีอาญามาฟ้องของพนักงานอัยการโจทก์ย่อมระงับไปตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 39(2)
ย่อยาว
ระหว่างพิจารณา พันตำรวจโทเผชิญ ปัญญโสภณ ผู้เสียหายขอเข้าเป็นโจทก์ร่วม ศาลชั้นต้นอนุญาตศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3 การกระทำของจำเลยเป็นความผิด 4 กรรม จึงลงโทษทุกกรรมตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 จำคุกกรรมละ 1 ปี รวมเป็นจำคุก 4 ปี ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกา จำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งของศาลชั้นต้นที่ไม่รับฎีกา ในวันนัดฟังคำสั่งศาลฎีกา โจทก์ร่วมยื่นคำร้องขอถอนคำร้องทุกข์ ศาลชั้นต้นจึงสั่งให้งดอ่าน คำสั่งศาลฎีกาและส่งสำนวนพร้อมคำร้องไปให้ศาลฎีกา เพื่อมีคำสั่งต่อไป
ศาลฎีกาสั่งว่า “พิเคราะห์แล้ว คดีนี้เป็นคดีความผิดต่อส่วนตัวเมื่อโจทก์ร่วมซึ่งเป็นผู้เสียหายได้ถอนคำร้องทุกข์แล้วสิทธินำคดีอาญามาฟ้องของพนักงานอัยการโจทก์ย่อมระงับไปตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 39(2) ให้จำหน่ายคดีออกจากสารบบความ”
