แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า อุทธรณ์ของจำเลยเป็นการอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามอุทธรณ์ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงานพ.ศ. 2522 มาตรา 54 ไม่รับอุทธรณ์
จำเลยเห็นว่า อุทธรณ์ของจำเลยเป็นปัญหาข้อกฎหมายว่าคำพิพากษาของศาลแรงงานกลางคลาดเคลื่อนต่อข้อเท็จจริงตามที่ได้ความในทางพิจารณา วินิจฉัยนอกข้อเท็จจริงสมควรอย่างยิ่งที่ศาลฎีกาจะได้วินิจฉัยอีกครั้งหนึ่ง โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของจำเลยเพื่อพิจารณาด้วย
หมายเหตุ โจทก์แถลงคัดค้าน (อันดับ 52)
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยชำระค่าชดเชยจำนวน 12,000บาทและสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้าจำนวน 2,000 บาทแก่โจทก์
จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับดังกล่าว(อันดับ 42)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 46)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว อุทธรณ์ของจำเลยกล่าวอ้างว่าจำเลยไม่ได้เลิกจ้างโจทก์ โจทก์ไม่ไปทำงานตั้งแต่วันที่ 15 สิงหาคม ถึงวันที่ 27 สิงหาคม 2530 เกินสามวันทำงานติดต่อกันเห็นว่าเป็นเรื่องโต้แย้งดุลพินิจในการรับฟังพยานหลักฐานของศาลแรงงานกลางที่รับฟังว่าจำเลยเลิกจ้างโจทก์แล้ว และโจทก์มิได้ละทิ้งหน้าที่เป็นเวลาสามวันทำงานติดต่อกัน อันเป็นข้อเท็จจริงทั้งสิ้นที่ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยชอบแล้วให้ยกคำร้อง
