แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยทั้งสี่ขอให้ศาลมีคำสั่งปล่อยชั่วคราวในระหว่างฎีกา โดยผู้ขอประกันได้เสนอบัญชีทรัพย์มาพร้อมคำร้องแล้ว
หมายเหตุ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยทั้งสี่มีความผิดตามพระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ พ.ศ. 2507 มาตรา 14,15,31,35พระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. 2484 มาตรา 4,7,11,47,48,69,73,74,74 ทวิ,74 จัตวา ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83,91 ฐานทำไม้โดยไม่ได้รับอนุญาต จำคุกคนละ 3 ปี ฐานมีไม้ในความครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาตจำคุกคนละ 3 ปี รวมจำคุกคนละ 6 ปี จำเลยทั้งสี่ให้การรับสารภาพเป็นประโยชน์แก่การพิจารณาคดี ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจำคุกคนละ 3 ปี
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน
จำเลยทั้งสี่ยื่นคำร้องดังกล่าว (อันดับ 35)
ศาลชั้นต้นอนุญาตให้ปล่อยจำเลยทั้งสี่ชั่วคราวทั้งในระหว่างการพิจารณาของศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ โดยในชั้นอุทธรณ์ตีราคาประกันคนละ 100,000 บาท (อันดับ 4,13)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว คดีนี้ศาลล่างทั้งสองพิพากษายืนตามกันมาให้จำคุกจำเลยทั้งสี่กระทงละไม่เกิน 5 ปี จำเลยทั้งสี่จึงต้องห้ามมิให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218วรรคแรก จึงสมควรได้พิจารณาคำฟ้องฎีกาของจำเลยทั้งสี่ประกอบด้วยแต่จำเลยทั้งสี่ยังไม่ได้ยื่นฎีกามา จึงไม่อนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวในชั้นนี้ ให้ยกคำร้อง
