แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นไต่ส่วนมูลฟ้องแล้วมีคำสั่งยกฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษายกอุทธรณ์ของโจทก์ จึงไม่ต้องห้ามโจทก์ฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 220
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอศาลพิพากษาลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้วเห็นว่า คดีไม่มีมูล มีคำสั่งยกฟ้องศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกอุทธรณ์โจทก์ โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีนี้ศาลชั้นต้นยกฟ้องโจทก์โดยอาศัยข้อเท็จจริงและศาลอุทธรณ์พิพากษายกอุทธรณ์โจทก์ คดีโจทก์ต้องห้ามมิให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ฎีกาโจทก์ถึงจะอ้างให้เป็นข้อกฎหมายแต่ความประสงค์อันแท้จริงของโจทก์ก็คือให้ศาลหยิบยกข้อเท็จจริงขึ้นพิจารณา ข้อกฎหมายโจทก์จึงไม่มีสาระ ไม่รับเป็นฎีกาโจทก์โจทก์ยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับฎีกา
ศาลฎีกาสั่งว่า “พิเคราะห์แล้ว คดีนี้ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกอุทธรณ์ของโจทก์ กรณีจึงไม่ต้องห้ามมิให้โจทก์ฎีกาตามที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 220ที่แก้ไขเพิ่มเติมใหม่ให้รับฎีกาโจทก์ไว้พิจารณาดำเนินการต่อไป”
