แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
เรื่องขอให้ตั้งผู้แทนเฉพาะคดีในคดีอาญา ไม่มีกฎหมายห้ามมิให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง
ความว่า คดีนี้โจทก์ (ผู้ร้อง) ยื่นฎีกา ศาลชั้นต้น มีคำสั่งรับฎีกา จำเลยที่ 2 เห็นว่า คดีนี้ต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 220 โปรดมีคำสั่งเพิกถอนคำสั่งที่รับฎีกาของโจทก์และมีคำสั่งไม่รับฎีกาของโจทก์ (ผู้ร้อง) ด้วย
หมายเหตุ ผู้ร้องยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
คดีสืบเนื่องจากนางบุญมี ศุขมาลัย โดยพันจ่าเอกหญิงเบ็ญจภรณ์ เที่ยงดี ร้องขอเป็นผู้แทนเฉพาะคดีเป็นโจทก์ยื่นฟ้องจำเลยทั้งห้าในความผิดต่อเจ้าพนักงานในการยุติธรรม ความผิดต่อเสรีภาพ ความผิดเกี่ยวกับเอกสารลักทรัพย์ ชิงทรัพย์ และปล้นทรัพย์ผู้ร้องอ้างว่ากระทำ ในฐานะผู้แทนเฉพาะคดีของนางบุญมีผู้เสียหายซึ่งเป็นป้าของผู้ร้องและเป็นบุคคลวิกลจริตไม่มีผู้อนุบาล จึงยื่นคำร้องขอ เป็นผู้แทนเฉพาะคดีของนางบุญมีมาพร้อมกับฟ้องนี้ จำเลยทั้งห้ายื่นคำคัดค้านอ้างว่า นางบุญมีไม่ได้เป็นผู้เสียหายในความผิดดังกล่าวผู้ร้องไม่อาจเป็นผู้แทนเฉพาะคดีได้ หากฟัง ว่าควรตั้งผู้แทนเฉพาะคดีก็ชอบที่จะตั้งจำเลยที่ 2 ซึ่ง นางบุญมี จดทะเบียนรับเป็นบุตรบุญธรรมแล้วเป็นผู้แทนเฉพาะคดี
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งยกคำร้องขอเป็นผู้แทนเฉพาะคดีของ ผู้ร้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ (ผู้ร้อง) ฎีกา (อันดับ 212)
จำเลยที่ 2 ยื่นคำร้องดังกล่าว (อันดับ 216 แผ่นที่ 2)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว กรณีเป็นเรื่องขอให้ตั้งผู้แทนเฉพาะคดีไม่มีกฎหมายห้ามมิให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ฉะนั้นที่ ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาของผู้ร้องชอบแล้ว ให้ยกคำร้องของ จำเลยที่ 2
