แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีนี้จำนวนทุนทรัพย์ที่พิพาทในชั้นฎีกาไม่เกิน 200,000 บาท และเป็น ฎีกาในข้อเท็จจริง จึงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 ที่แก้ไขแล้ว จึงไม่รับฎีกาของจำเลย
จำเลยทั้งสองเห็นว่า ฎีกาของจำเลยในประเด็นที่ว่าโจทก์ได้ปฏิบัติถูกต้องตามกฎหมายหรือไม่ในการรับมรดกคือที่ดินพิพาท และในประเด็นที่ว่าจำเลยทั้งสองได้กรรมสิทธิ์ในที่ดินพิพาทโดยการครอบครองปรปักษ์ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1382 แล้วหรือไม่ เป็นปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายดังกล่าวของจำเลยทั้งสองไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 132)
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสองรื้อบ้านเลขที่ 83หมู่ที่ 4 ตำบลไทยาวาส อำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐมกับขนย้ายทรัพย์สินและบริวารออกไปจากที่ดินของโจทก์ โฉนดเลขที่ 1853 ตำบลไทยาวาส (ท่ามอญ) อำเภอนครชัยศรี (เมือง)จังหวัดนครปฐม (นครไชยศรี)
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 127)
จำเลยทั้งสอง จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 129)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว จำเลยทั้งสองฎีกาว่าที่พิพาทไม่ใช่ ของ โจทก์แต่เป็นทรัพย์มรดกตกทอดแก่จำเลยทั้งสองและจำเลยทั้งสอง ได้ครอบครองที่พิพาทโดยความสงบและโดยเปิดเผยด้วยเจตนา เป็นเจ้าของเกินกว่า 10 ปี แล้ว จึงได้กรรมสิทธิ์ ซึ่งศาลล่าง วินิจฉัยพยานหลักฐานแล้วฟังว่าที่พิพาทเป็นของโจทก์ เป็นการฎีกา โต้เถียงในการรับฟังพยานหลักฐาน เป็นฎีกาในข้อเท็จจริง เมื่อราคาทรัพย์สินหรือจำนวนทุนทรัพย์ที่พิพาทกันในชั้นฎีกา ไม่เกินสองแสนบาท จึงต้องห้ามมิให้ฎีกาในข้อเท็จจริง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 วรรคแรก ที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาชอบแล้ว ยกคำร้อง ค่าคำร้องเป็นพับ
