แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
คดีแรงงาน คู่ความที่ยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง ไม่รับอุทธรณ์ของศาลแรงงานก็ต้องนำเงินมาชำระตามคำพิพากษา หรือหาประกันให้ไว้ต่อศาลตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 ประกอบด้วยพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและ วิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 31 ศาลแรงงาน จึงจะรับอุทธรณ์คำสั่งนั้นได้
ย่อยาว
คดีสองสำนวนนี้ จำเลยเป็นบุคคลเดียวกัน ศาลแรงงานกลางพิจารณาพิพากษารวมกัน โดยเรียกโจทก์ในสำนวนแรกว่า โจทก์ที่ 1 และเรียกโจทก์ในสำนวนหลังว่า โจทก์ที่ 2 ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยชำระเงินจำนวน 33,000 บาท แก่โจทก์ที่ 1และชำระเงินจำนวน 12,585 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีในต้นเงินดังกล่าว ตั้งแต่วันที่ 10 ตุลาคม 2528เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์ที่ 2 จำเลยอุทธรณ์ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ จำเลยจึงยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นว่าอุทธรณ์ของจำเลยเป็นอุทธรณ์คำสั่งไม่รับอุทธรณ์ ให้จำเลยนำเงินที่จะต้องชำระแก่โจทก์ตามคำพิพากษาหรือหาประกันให้ไว้ต่อศาลตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 ในกำหนด 5 วัน จำเลยยื่นคำร้องขอให้ศาลชั้นต้นเพิกถอนคำสั่งที่ให้จำเลยวางเงินหรือหาประกันให้ไว้ต่อศาล และมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์คำสั่งของจำเลย ศาลชั้นต้นสั่งว่า ไม่มีเหตุเปลี่ยนแปลงคำสั่งเดิม ยกคำร้อง ต่อมาศาลชั้นต้นสั่งใหม่เป็นว่าให้รับคำร้องอุทธรณ์คำสั่งที่ว่าจะนำประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 มาใช้ในกรณีอุทธรณ์คำสั่งในศาลแรงงานกลางหรือไม่
ศาลฎีกาสั่งว่า “พิเคราะห์แล้ว กรณีที่ศาลแรงงานไม่รับอุทธรณ์คู่ความที่ยื่นอุทธรณ์จักดำเนินกระบวนพิจารณาอย่างใดต่อไป พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ.2522 หมวด 4 อันว่าด้วยการอุทธรณ์หาได้บัญญัติไว้เป็นประการใดไม่ จึงต้องนำประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 อันว่าด้วยการอุทธรณ์คำสั่งของศาลชั้นต้นที่ไม่รับอุทธรณ์มาใช้บังคับแก่การดำเนินกระบวนพิจารณาในศาลแรงงานโดยอนุโลมตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานฯ มาตรา 31 การที่ศาลแรงงานกลางสั่งให้จำเลยนำเงินที่จะต้องชำระแก่โจทก์ตามคำพิพากษาหรือหาประกันให้ไว้ต่อศาลตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234นั้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง”
