แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ครบกำหนดยื่นฎีกาในวันที่ 18 เดือนนี้ซึ่งเป็นวันอาทิตย์ จำเลยสามารถยื่นฎีกาเมื่อวาน (วันที่ 19) ได้ แต่จำเลยไม่ยื่นในกำหนดจึงไม่รับฎีกาจำเลยเห็นว่า ตามบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามิได้กำหนดบังคับห้ามมิให้ยื่นเอกสารต่อศาลทางไปรษณีย์หรือวางหลักเกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้ การที่จำเลยเจ็บป่วยกระทันหันไม่สามารถยื่นฎีกาต่อศาลได้ จึงได้ฝากบุคคลภายนอกให้ส่งฎีกาทางไปรษณีย์ลงทะเบียนในวันครบกำหนดเวลายื่นฎีกานั้น ถือได้ว่าจำเลยได้ยื่นฎีกาภายในกำหนดแล้ว ประกอบกับจำเลยมิใช่บุคคลซึ่งทำงานอยู่ในวงการยุติธรรมหรือเป็นผู้ประกอบวิชาชีพทางกฎหมาย ศาลก็น่าที่จะตีความให้เป็นคุณแก่จำเลย เพื่อประโยชน์แห่งความยุติธรรม โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยด้วย
หมายเหตุ โจทก์ยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยมีความผิดฐานขับรถไม่ชิดขอบทางด้านซ้ายกระทงหนึ่ง ให้ปรับจำเลย 1,000 บาท และฐานดูหมิ่นเจ้าพนักงานอีกกระทงหนึ่งให้จำคุกจำเลย 1 เดือน และปรับ1,500 บาทรวมสองกระทงให้จำคุกจำเลย 1 เดือนและปรับ 2,500 บาทโทษจำคุกเห็นควรให้รอไว้มีกำหนด 2 ปี ส่วนข้อหาไม่มีใบอนุญาตขับรถขณะเรียกตรวจให้ยกเสีย
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับดังกล่าว (อันดับ 81)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 91)
คำสั่ง
ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยตั้งแต่วันที่ 20 พฤษภาคม2529แม้จะถือตามคำร้อง ของจำเลยลงวันที่ 17 พฤศจิกายน 2530ว่า จำเลยได้ทราบคำสั่งของศาลชั้นต้นที่ไม่รับฎีกาของจำเลยเมื่อวันที่ 3 พฤศจิกายน 2530 เมื่อศาลชั้นต้นไม่อนุญาตขยายระยะเวลาตามที่กำหนดไว้ในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 224ให้จำเลย การที่จำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งของศาลชั้นต้นที่ไม่รับฎีกาในวันที่ 23 ธันวาคม 2530 จึงเกินกำหนดสิบห้าวันนับแต่วันทราบคำสั่งของศาลชั้นต้น ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยให้ยกคำร้อง
