แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ข้อวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์ที่ว่า ที่จำเลยไม่หยุดช่วยเหลืออาจจะเป็นเพราะความตกใจซึ่งจำเลยอาจไม่เคยประสบเหตุการณ์เช่นนี้มาก่อนเท่านั้นที่ไม่ปรากฏในสำนวนแต่เหตุสำคัญที่ศาลอุทธรณ์ใช้ดุลพินิจรอการลงโทษอยู่ที่จำเลยเข้ามอบตัวต่อเจ้าพนักงานและบรรเทาผลร้ายโดยใช้ค่าเสียหายและค่ารักษาพยาบาล และผู้เสียหายยื่นคำร้องไม่ประสงค์จะเอาความกับจำเลยซึ่งมีอยู่ในสำนวน ดังนั้นที่โจทก์ฎีกาว่าศาลอุทธรณ์หยิบยกข้อเท็จจริงนอกสำนวนมาพิจารณาจึงเท่ากับฎีกาโต้แย้งดุลพินิจของศาลอุทธรณ์ที่รอการลงโทษจำเลย เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง
