แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ร่วมฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า เป็นการฎีกาดุลพินิจในการลงโทษของศาลอุทธรณ์ต้องห้าม จึงไม่รับฎีกาโจทก์ร่วมเห็นว่า การที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้โทษจำคุกจำเลยที่ 2เป็นให้รอการลงโทษนั้น เป็นการแก้ไขมาก โจทก์ร่วมย่อมฎีกาได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของโจทก์ร่วมด้วย
หมายเหตุ จำเลยทั้งสองได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 68แผ่นที่ 1 และแผ่นที่ 2)
ระหว่างพิจารณา ผู้เสียหายขอเข้าเป็นโจทก์ร่วม
ศาลชั้นต้นอนุญาต
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ 1 ที่ 2 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 365(2) ประกอบด้วยมาตรา 83จำคุกคนละ 2 เดือน จำเลยที่ 1 เป็นหญิงอายุมากแล้ว ให้รอการลงโทษไว้มีกำหนด 2 ปี
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า ให้รอการลงโทษจำเลยที่ 2ไว้ มีกำหนด 2 ปี นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
โจทก์ร่วมฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 61)
โจทก์ร่วมจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 62)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลยที่ 2มีกำหนด2 เดือนศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้รอการลงโทษแม้เป็นการแก้ไขมากแต่ศาลอุทธรณ์ยังคงลงโทษจำคุกจำเลยที่ 2 ไม่เกิน 1 ปี จึงต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 219 โจทก์ร่วมฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยที่ 2 โดยไม่รอการลงโทษเป็นการโต้แย้งดุลพินิจของศาลอุทธรณ์ เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามตามบทกฎหมายดังกล่าวศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาของโจทก์ร่วมชอบแล้ว ยกคำร้อง
