แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า รับอุทธรณ์ของโจทก์เฉพาะข้อ 2.2 ซึ่งเป็นข้อกฎหมาย ส่วนอุทธรณ์ข้ออื่นเป็นการโต้แย้งดุลพินิจในการรับฟัง พยานหลักฐานจึงเป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง ต้องห้ามอุทธรณ์ จึงไม่รับ โจทก์เห็นว่า อุทธรณ์ของโจทก์ข้อ 2.1(ก.) และ ข้อ 2.1(ข.) เป็นเรื่องที่ว่า ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยพยานหลักฐานนอกเหนือจากที่ปรากฏในสำนวนและอุทธรณ์ข้อ 2.3 ข้อ 2.4 และ ข้อ 2.5 เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับศาลแรงงานกลาง ได้วินิจฉัยคลาดเคลื่อนต่อบทกฎหมาย เป็นปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ ข้อ 2.1(ก.) ข้อ 2.1(ข.) ข้อ 2.3 ข้อ 2.4 และข้อ 2.5 ของโจทก์ไว้พิจารณาต่อไป หมายเหตุ จำเลยแถลงคัดค้าน (อันดับ 84) โจทก์ฟ้องและแก้ไขคำฟ้องขอให้ศาลเพิกถอนคำสั่งเลิกจ้าง โจทก์ของจำเลยและให้จำเลยรับโจทก์เข้าทำงานในตำแหน่งและ อัตราเงินเดือนเดิมในบริษัทจำเลยต่อไป ฯลฯ ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้องโจทก์ ให้โจทก์ชำระเงิน จำนวน 2,062 บาท แก่จำเลยพร้อมด้วยดอกเบี้ยร้อยละเจ็ดครึ่ง ต่อปี โดยเงินจำนวน 2,000 บาท ให้ติดตั้งแต่วันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2537 อันเป็นวันฟ้องแย้ง ส่วนเงินจำนวน 62 บาทให้คิดตั้งแต่วันที่ 23 มิถุนายน 2536 เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จแก่จำเลย โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งรับอุทธรณ์ของโจทก์ เฉพาะข้อ 2.2 ซึ่งเป็นข้อกฎหมาย ส่วนอุทธรณ์ข้ออื่นเป็น ปัญหาข้อเท็จจริง จึงไม่รับ (อันดับ 76) โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 80)
คำสั่ง พิเคราะห์แล้ว เห็นว่าอุทธรณ์ของโจทก์ข้อ 2.1(ก.)ข้อ 21(ข.) ข้อ 2.3 และ ข้อ 2.4 ล้วนแล้วแต่เป็นอุทธรณ์โต้เถียงดุลพินิจในการรับฟังพยานหลักฐานของศาลแรงงานกลางซึ่งเป็นข้อเท็จจริง ส่วนอุทธรณ์ข้อ 2.5 เป็นการกล่าวอ้างข้อเท็จจริงเพิ่มเติมจากที่ศาลแรงงานกลางฟังมาเพื่อนำไปสู่ข้อกฎหมาย จึงเป็นอุทธรณ์ข้อเท็จจริงเช่นเดียวกัน ศาลแรงงานกลางสั่งไม่รับอุทธรณ์ของโจทก์ดังกล่าวชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
