แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522มาตรา 54ให้อุทธรณ์ได้เฉพาะในข้อกฎหมายเท่านั้นอุทธรณ์ของจำเลยเป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง จึงไม่รับอุทธรณ์
จำเลยเห็นว่า อุทธรณ์ของจำเลยที่ว่า ภาระการพิสูจน์ในคดีนี้ตกอยู่แก่ฝ่ายโจทก์ มิใช่ตกอยู่แก่ฝ่ายจำเลยนั้นเป็นปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของจำเลยไว้พิจารณาพิพากษาต่อไปด้วย
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 47)
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้ จำเลยจ่ายค่านายหน้าจำนวน119,884.40 บาท ให้แก่โจทก์
จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งไม่รับอุทธรณ์ดังกล่าว (อันดับ 40)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 45)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้วเห็นว่า จำเลยอุทธรณ์ว่า พยานหลักฐานของโจทก์ฟังไม่ได้ว่าการขายสินค้าของโจทก์อยู่ในหลักเกณฑ์ที่จะได้รับค่านายหน้าการขายจากจำเลย ซึ่งเป็นอุทธรณ์โต้เถียงดุลพินิจในการรับฟังพยานหลักฐานของศาลแรงงานกลางจึงเป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง ต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงานพ.ศ. 2522มาตรา 54 ที่ศาลแรงงานกลางสั่งไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
