แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยได้ยื่นฎีกาไว้ บัดนี้โจทก์จำเลยตกลงกันได้แล้ว จำเลยจึงขอถอนฎีกา โปรดอนุญาต
หมายเหตุ โจทก์แถลงไม่คัดค้าน (อันดับ 124)
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว เห็นว่า คดีโจทก์มีมูลจึงมีคำสั่งให้ประทับฟ้องไว้พิจารณา
ระหว่างพิจารณา จำเลยยื่นอุทธรณ์ว่าภูมิลำเนาตามฟ้องไม่ใช่ภูมิลำเนาของจำเลย ดังนั้นการส่งหมายตามคำฟ้องจึงเป็นการต้องห้ามตามกฎหมาย ขอให้ศาลอุทธรณ์แก้คำสั่งศาลชั้นต้นเสียและให้ดำเนินคดีใหม่ต่อไป ศาลชั้นต้นสั่งว่า ได้ตรวจสำนวนแล้วปรากฏว่า มีการส่งหมายและสำเนาคำฟ้องให้จำเลยตามฟ้องของโจทก์ได้และจำเลยได้แต่งทนายเข้ามาสู้คดีในชั้นไต่สวนมูลฟ้องเมื่อวันที่ 19 มีนาคม 2528 ฉะนั้น ที่จำเลยอุทธรณ์ว่าการส่งหมายไม่ชอบนั้นให้ระบุให้ชัดว่าการส่งหมายไม่ชอบครั้งใดและเมื่อใดภายใน 7 วัน มิฉะนั้นจะไม่รับอุทธรณ์
ต่อมาวันที่ 18 ตุลาคม 2528 จำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่ไม่รับอุทธรณ์ โดยอ้างว่าการส่งหมายหรือส่งคำคู่ความให้จำเลยไม่ชอบ จำเลยไม่ทราบนัดจึงขอให้ศาลอุทธรณ์รับอุทธรณ์ของจำเลยและมีคำสั่งแก้คำสั่งของศาลชั้นต้นและให้ยกฟ้องของโจทก์เสียศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับวันที่ 4 พฤศจิกายน 2528 จำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่ไม่รับอุทธรณ์อีก ศาลชั้นต้นสั่งรับเป็นคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง แล้วส่งสำนวนไปศาลอุทธรณ์เพื่อพิจารณาศาลอุทธรณ์ตรวจสำนวนประชุมปรึกษาแล้ว เห็นว่า อุทธรณ์ของจำเลยดังกล่าวถือไม่ได้ว่าเป็นอุทธรณ์ที่จะรับไว้พิจารณาพิพากษายกอุทธรณ์ของจำเลย
จำเลยฎีกา และยื่นคำร้องดังกล่าว (อันดับ 123,124)
ศาลชั้นต้นสั่งให้รวมส่งศาลฎีกา
คำสั่ง
อนุญาตให้จำเลยถอนฎีกา จำหน่ายคดีจากสารบบความ
