แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 1 ฎีกา พร้อมกับยื่นคำร้องขอฎีกาอย่างคนอนาถาศาลชั้นต้นไต่สวนคำร้องแล้วมีคำสั่งให้ยกคำร้อง
จำเลยที่ 1 เห็นว่า จำเลยที่ 1 ยากจนจริง ซึ่งการพิจารณาว่าจำเลยที่ 1 ยากจนหรือไม่ควรพิจารณาที่ตัวจำเลยที่ 1 เอง มิใช่พิจารณาที่นายยอดยิ่ง เอื้อวัฒนสกุล ซึ่งเป็นผู้ค้ำประกันจำเลยที่ 1 ต่อเจ้าหนี้สถาบันการเงิน นอกจากนี้ นายยอดยิ่งฯ ปัจจุบันก็มิได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับจำเลยที่ 1 แต่อย่างใด อีกทั้งจำเลยที่ 1ไม่ได้ประกอบกิจการแล้วจึงไม่สามารถชำระค่าธรรมเนียมศาลในชั้นฎีกาได้ ประกอบกับคดีของจำเลยที่ 1 มีมูลและเหตุผลเพียงพอที่จะชนะคดีได้ โปรดยกคำสั่งศาลชั้นต้น และมีคำสั่งให้จำเลยที่ 1 ดำเนินคดีอย่างคนอนาถาในชั้นฎีกาได้
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 180)
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์ และยกฟ้องแย้งจำเลยที่ 1 ฯลฯ
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จำเลยทั้งสองชำระเงินจำนวน9,220,000 บาท แก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จ แต่ให้จำเลยที่ 2 รับผิดเพียงจำนวน1,097,500 บาท ฯลฯ
จำเลยที่ 1 ฎีกา พร้อมกับยื่นคำร้องขอฎีกาอย่างคนอนาถาศาลชั้นต้นไต่สวนคำร้องแล้วมีคำสั่งให้ยกคำร้องดังกล่าว(อันดับ 149,147,176)
จำเลยที่ 1 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 178)
คำสั่ง
ศาลชั้นต้นไม่เชื่อว่าจำเลยที่ 1 เป็นคนยากจนไม่มีทรัพย์สินพอเสียค่าธรรมเนียมศาลได้ นั้น ชอบแล้ว ถ้าจำเลยที่ 1 ประสงค์จะฎีกาก็ให้นำค่าธรรมเนียมมาชำระภายใน 15 วัน
