แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา พร้อมกับยื่นคำร้องขออนุญาตให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงผู้พิพากษาซึ่งพิจารณาคดีในศาลชั้นต้นสั่งคำร้องว่า ข้อเท็จจริงได้ความว่าจำเลยให้การรับสารภาพชั้นพิจารณา ข้อความที่ตัดสินจึงไม่เป็นปัญหาสำคัญอันควรสู่ศาลฎีกา จึงไม่อนุญาตให้ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งฎีกาจำเลยว่า เนื่องจากศาลไม่อนุญาตให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง จึงไม่รับฎีกาของจำเลย
จำเลยเห็นว่า คดีของจำเลยมีปัญหาข้อเท็จจริงซึ่งหากศาลฎีกาได้พิจารณาแล้ว จำเลยอาจได้รับการลดหย่อนโทษ เนื่องจากจำเลยกระทำผิดฐานประมาทและได้บรรเทาผลจากการกระทำผิดจนเป็นที่พอใจแก่ผู้เสียหายแล้ว จึงมีเหตุอันควรที่ผู้พิพากษาซึ่งนั่งพิจารณาคดี นี้จะรับรองฎีกาให้ โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 291,300การกระทำของจำเลยเป็นการกระทำกรรมเดียวแต่ผิดกฎหมายหลายบท ฐานขับรถยนต์โดยประมาท เป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงแก่ความตายและได้รับอันตรายสาหัสลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 291 ซึ่งเป็นบทที่มีโทษหนักที่สุด ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 90 และผิดตามพระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. 2522 มาตรา 43(4),157 พิเคราะห์แล้วเห็นว่า บริษัทประกันภัยและนายจ้างของจำเลยได้ชดใช้ค่าเสียหายแก่ผู้เสียหายและมารดาผู้ตายแล้ว จึงให้ลงโทษสถานเบาความผิดฐานทำให้ผู้อื่นบาดเจ็บและถึงแก่ความตาย จำคุก 6 ปีความผิดฐานขับรถยนต์ด้วยความเร็วสูงโดยประมาทและแซงรถผู้อื่น ปรับ 800 บาท รวมจำคุก 6 ปีปรับ 800 บาท จำเลยให้การรับสารภาพลดโทษให้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 กึ่งหนึ่งคงจำคุก 3 ปี ปรับ 400 บาท เนื่องจากศาลลงโทษสถานเบาแล้ว จึงไม่รอการลงโทษให้ ไม่ชำระค่าปรับให้กักขังแทนตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 29,30
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 30)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 35)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว คดีนี้ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยให้จำคุก 3 ปี และปรับ 400 บาท ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนจึงต้องห้ามมิให้คู่ความฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 318 วรรคแรก การอนุญาตให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 221เป็นอำนาจเฉพาะตัว เมื่อผู้พิพากษาซึ่งพิจารณาคดีในศาลชั้นต้นไม่อนุญาตให้จำเลยฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงจำเลยจะอุทธรณ์คำสั่งดังกล่าวต่อศาลฎีกาอีกไม่ได้ที่ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาของจำเลยนั้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
