แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ฎีกา ซึ่งในฎีกาของโจทก์ ข้อ 2(1)แผ่นที่ 5 ได้อ้างถึงคำเบิกความของนายทองพูน วงศ์แจ้ง โจทก์ในคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 1410/2534 ซึ่งเบิกความพาดพิง ถึงที่ดินของนายเสาร์ วงศ์แจ้ง บิดาของจำเลยทั้งสามแต่คดีดังกล่าวเกิดขึ้นภายหลังคดีนี้ โจทก์จึงไม่สามารถ ที่จะอ้างเป็นพยานในชั้นพิจารณาของศาลชั้นต้นได้ เพื่อประโยชน์แห่งความยุติธรรม โจทก์จึงขออ้าง คำเบิกความของนายทองพูน วงศ์แจ้ง และบรรดากระบวนพิจารณาพยานหลักฐานโจทก์จำเลยคำพิพากษาและหนังสือรับรอง ของศาลชั้นต้นว่าคดีถึงที่สุดแล้ว ตามเอกสารที่แนบมา ท้ายคำร้องนี้มาประกอบการพิจารณาของศาลฎีกา โปรดอนุญาต
หมายเหตุ จำเลยทั้งสามยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า โจทก์มีสิทธิครอบครอง ในที่ดินพิพาทตาม น.ส.3 ก. เลขที่ 3718 ตำบลหญ้าปล้อง อำเภอเมืองศรีสะเกษ จังหวัดศรีสะเกษ ห้ามจำเลยทั้งสามและบริวารเข้าเกี่ยวข้องและให้เพิกถอน น.ส.3 เลขที่ 53 หมู่ที่ 8 ตำบลหญ้าปล้อง อำเภอศรีสะเกษ จังหวัดศรีสะเกษ เฉพาะในส่วนที่จำเลยทั้งสามรับโอนมรดกมาเนื้อที่ ประมาณ 9 ไร่ 40 ตารางวา
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกา (อันดับ 68)
ทนายโจทก์ยื่นคำร้องดังกล่าว (อันดับ 69)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว โจทก์มีโอกาสอ้างนายทองพูน วงศ์แจ้งเบิกความเป็นพยานได้ตั้งแต่กระบวนพิจารณายังอยู่ ในศาลชั้นต้น แต่โจทก์ก็มิได้กระทำ กลับมาอ้างคำเบิกความ ของพยานดังกล่าวในชั้นศาลฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่า ไม่มีเหตุสมควร ที่จะให้โจทก์อ้างคำพยานดังกล่าวเป็นเอกสารเพิ่มเติม ให้ยกคำร้อง
