แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ฎีกา ศาลแรงงานกลางสั่งว่า รับอุทธรณ์ของโจทก์เฉพาะข้อ (1) วรรคหนึ่ง วรรคสอง และข้อ (3) ข้อ (4) นอกนั้นเป็นปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ ส่วนประเด็นข้อ (5) ศาลไม่ได้กำหนดเป็นประเด็นข้อพิพาท และโจทก์ไม่ได้โต้แย้งคำสั่งศาลไว้ จึงเป็นการอุทธรณ์นอกประเด็น ไม่รับอุทธรณ์โจทก์เห็นว่า อุทธรณ์โจทก์ข้อ (1) วรรคสามและวรรคสี่ที่ว่าเมื่อปรากฏตามพยานเอกสารหมาย จ.2 เจือสมกับคำเบิกความของจำเลยและพยานจำเลยจนเป็นที่แน่ชัดแล้วการที่ศาลแรงงานกลางฟังเป็นอย่างอื่นจึงเป็นการวินิจฉัยโดยไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 94 และมาตรา 104 ประกอบด้วยพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงานพ.ศ. 2522 มาตรา 31 ข้อ (2) ที่ว่า เมื่อปรากฏจากคำเบิกความของจำเลยและพยานจำเลยว่า บริษัทโภคะนิมิตธัญญพืช จำกัด ยังมีหลักทรัพย์ที่จะบังคับได้อยู่ถึง 1 ล้านบาท ศาลแรงงานกลางก็ชอบที่จะวินิจฉัยไปตามคำเบิกความของจำเลย มิใช่วินิจฉัยว่าบริษัทโภคะนิมิตธัญญพืช จำกัด ไม่มีทรัพย์สินอะไรจะบังคับได้เลยเหล่านี้เป็นปัญหาข้อกฎหมายและในอุทธรณ์โจทก์ข้อ (5) แม้จะเป็นการอุทธรณ์นอกประเด็นก็ตาม โจทก์ก็ย่อมมีสิทธิที่จะอุทธรณ์ได้เพราะเป็นข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้าง ซึ่งเป็นปัญหาข้อกฎหมายเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชนและเป็นสาระสำคัญแห่งคดีด้วย แม้ศาลแรงงานกลางมิได้กำหนดเป็นประเด็นข้อพิพาทไว้และโจทก์ไม่ได้โต้แย้งคำสั่งศาลก็ตาม โจทก์ก็ย่อมนำประเด็นนี้ขึ้นมาว่ากล่าวในชั้นอุทธรณ์และฎีกาได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 225และ 249 ประกอบด้วยพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 31 โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของโจทก์ข้อ (1) วรรคสาม วรรคสี่ ข้อ (2) และข้อ (5) เพื่อนำมาวินิจฉัยประกอบการอุทธรณ์ของโจทก์ต่อไป
หมายเหตุ จำเลยแถลงคัดค้าน (อันดับ 107)
โจทก์ฟ้องขอให้ศาลพิพากษาให้จำเลยปฏิบัติตามสัญญาจ้างแรงงานหรือข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานหรือข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างโดยเพิกถอนคำสั่งที่ ธ.797/2525 ลงวันที่ 15 กรกฎาคม 2525 แล้วมีคำสั่งใหม่ให้โจทก์กลับเข้าทำงานในตำแหน่งและอัตราเงินเดือนค่าจ้างไม่น้อยกว่าเดิมให้มีผลตั้งแต่วันที่ไล่โจทก์ออกจากงานถ้าจำเลยไม่สามารถรับโจทก์กลับเข้าทำงานได้ ก็ให้มีคำสั่งให้โจทก์ออกจากงานตั้งแต่วันที่เลิกจ้าง ให้จำเลยปฏิบัติตามกฎหมายคุ้มครองแรงงานโดยจ่ายค่าชดเชย 127,260 บาทค่าเสียหายคิดเท่าเงินเดือนค่าจ้างโจทก์ตั้งแต่วันที่เลิกจ้างถึงวันที่ 30 กันยายน 2526 ซึ่งเป็นวันที่โจทก์ครบเกษียณอายุ 331,935 บาท เงินโบนัส 113,085 บาทเงินสะสม 434,844 บาท เงินบำเหน็จพิเศษ 50,000 บาท รวมเป็นเงิน1,057,124 บาทแก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ย ฯลฯ
ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้องโจทก์
โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 100)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 102)
คำสั่ง
พิเคราะห์อุทธรณ์ของโจทก์แล้ว เห็นว่าเป็นข้อกฎหมายเฉพาะเท่าที่ศาลแรงงานกลางรับเป็นอุทธรณ์ นอกจากนั้นเป็นการโต้แย้งดุลยพินิจในการรับฟังพยานหลักฐานของศาลแรงงานกลางซึ่งเป็นข้อเท็จจริง โจทก์จะอุทธรณ์มิได้ สำหรับอุทธรณ์ข้อ (5) ไม่มีประเด็นในชั้นพิจารณา โจทก์จึงอุทธรณ์มิได้เช่นเดียวกัน ยกคำร้อง
