แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า จำเลยฎีกาโต้แย้งเฉพาะคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ในเรื่องการใช้ดุลพินิจในการรับฟังพยานหลักฐานโจทก์ ซึ่งเป็นปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามมิให้ฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 จึงไม่รับฎีกาของจำเลย
จำเลยเห็นว่า ฎีกาของจำเลยเป็นปัญหาข้อกฎหมาย ควรที่ศาลฎีกาจะได้พิจารณาวินิจฉัย โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยด้วย
หมายเหตุ โจทก์ยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 225 จำคุก 1 ปี ฯลฯ
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว (อันดับ 78)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 82)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ข้อที่จำเลยฎีกาว่า ที่ศาลอุทธรณ์รับฟังพยานบุคคลของโจทก์ที่เพียงแต่เห็นจำเลยวิ่งออกมาจากห้องของจำเลยโดยไม่มีประจักษ์พยานรู้เห็นว่าจำเลยกระทำให้เกิดเพลิงไหม้โดยประมาทว่าจำเลยกระทำผิดตามฟ้องเป็นการไม่ชอบก็ดี และการที่ศาลอุทธรณ์รับฟังพยานโจทก์ที่เป็นเพียงข้อสันนิษฐานว่าจำเลยเป็นผู้กระทำให้เกิดเพลิงไหม้โดยประมาท โดยไม่มีพยานอื่นสนับสนุนลงโทษจำเลย เป็นการไม่ชอบก็ดีเป็นฎีกาโต้เถียงการใช้ดุลพินิจของศาลในการรับฟังพยานหลักฐานของโจทก์ ซึ่งเป็นปัญหาข้อเท็จจริงจึงต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 218 ที่ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาของจำเลยชอบแล้ว ให้ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นของจำเลย
