แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 1 ยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งศาลอุทธรณ์ขอให้ศาลฎีกาปล่อยจำเลยที่ 1 ชั่วคราวในระหว่างอุทธรณ์
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 105)
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ 1 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 268 วรรคแรก ประกอบด้วยมาตรา 266(4),83, มาตรา 341ประกอบด้วยมาตรา 80 แต่ให้ลงโทษตามมาตรา 268 วรรคแรก ประกอบด้วยมาตรา 266(4) ซึ่งเป็นบทหนัก เป็นความผิด 2 กระทง ลงโทษจำคุกกระทงละ 6 ปี เรียงกระทงลงโทษตามมาตรา 91 ซึ่งแก้ไขแล้ว รวมจำคุก12 ปี ฯลฯ
จำเลยที่ 1 และโจทก์ต่างอุทธรณ์ (อันดับ 93 แผ่นที่ 2,44)
จำเลยที่ 1 ยื่นคำร้องขอให้ปล่อยชั่วคราวในระหว่างอุทธรณ์ศาลอุทธรณ์สั่งว่า ได้พิจารณาคำร้องของจำเลยที่ 1 ประกอบกับหลักฐานต่าง ๆ แล้ว ไม่มีเหตุที่จะเปลี่ยนแปลงคำสั่งเดิม ถ้าหากจำเลยที่ 1 ป่วยเจ็บจริง ก็มีพระราชบัญญัติราชทัณฑ์ พ.ศ. 2479มาตรา 30 ให้อำนาจอธิบดีกรมราชทัณฑ์อนุญาตให้ไปรักษาตัวนอกเรือนจำได้อยู่แล้ว ให้ยกคำร้อง (อันดับ 100)
จำเลยที่ 1 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 105)
ศาลชั้นต้นอนุญาตให้ปล่อยจำเลยที่ 1 ชั่วคราว ตีราคาประกัน200,000 บาท (อันดับ 5)
คำสั่ง
ได้พิเคราะห์พฤติการณ์ต่าง ๆ แห่งคดีแล้ว ไม่มีเหตุที่จะปล่อยชั่วคราวระหว่างอุทธรณ์ ให้ยกคำร้อง
