แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 1 ที่ 2 อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่าจำเลยทั้งสองอุทธรณ์คัดค้านดุลพินิจในการรับฟังพยานหลักฐานของศาลเป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54จึงไม่รับ
จำเลยที่ 1 ที่ 2 เห็นว่า ข้อเท็จจริงตามที่ปรากฏในท้องสำนวนซึ่งคู่ความนำสืบไปในทางเดียวกันนั้น จะถือว่าโจทก์ละเลยต่อหน้าที่ไม่ตรวจสอบเครื่องยนต์เรือเป็นเหตุให้จำเลยได้รับความเสียหายซึ่งถือว่าโจทก์กระทำโดยประมาทเลินเล่อเป็นเหตุให้จำเลยได้รับความเสียหายอย่างร้ายแรงหรือไม่ และจะถือได้หรือไม่ว่าจำเลยเลิกจ้างโจทก์โดยโจทก์มีความผิด ซึ่งทั้งสองประเด็นนี้เป็นการพิจารณาโดยใช้เหตุผลเข้าปรับกับข้อเท็จจริงที่มีอยู่แล้ว มิใช่พิจารณาว่าข้อเท็จจริงเกิดขึ้นอย่างไรหรือมีอยู่อย่างไร จึงมิใช่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง หากแต่เป็นปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ ทนายโจทก์แถลงคัดค้าน (อันดับ 59)
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าชดเชย 19,800 บาทสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า 19,800 บาท ค่าทำงานในวันหยุดประจำสัปดาห์ 4,620 บาท และค่าทำงานในวันหยุดตามประเพณี 1,320 บาทให้จำเลยลงวันที่และประทับตราสำคัญการเลิกจ้างลงในหนังสือคนประจำเรือ เอกสารหมาย จ.3 คำขอของโจทก์นอกจากนี้ให้ยก
จำเลยที่ 1 ที่ 2 อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งไม่รับดังกล่าว(อันดับ 49)
จำเลยที่ 1 ที่ 2 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 59)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว อุทธรณ์ของจำเลยทั้งสองที่ว่า เหตุเกิดเรือชนกันทั้ง 3 ครั้ง เกิดจากความชำรุดบกพร่องของเครื่องยนต์เรือซึ่งอยู่ในความรับผิดของโจทก์โดยตรงในฐานะเป็นต้นกลเรือ โจทก์ละเลยต่อหน้าที่ไม่ตรวจเช็คเครื่องยนต์ โจทก์ประมาทเลินเล่อเป็นเหตุให้จำเลยได้รับความเสียหายร้ายแรง เป็นการโต้เถียงข้อเท็จจริงซึ่งศาลแรงงานกลางฟังว่า โจทก์มีหน้าที่ควบคุมให้เครื่องยนต์ใช้งานได้ตลอดเวลาเท่านั้น ส่วนเรือจะเดินหน้าถอยหลัง โจทก์ไม่เกี่ยวแล้วแต่ช่างคุมเครื่อง และคนที่ทำให้เครื่องใช้การไม่ได้คือรองต้นกลมิใช่โจทก์ จำเลยเลิกจ้างโจทก์โดยโจทก์ไม่มีความผิด จึงเป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54ที่ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยทั้งสองชอบแล้วให้ยกคำร้อง
