คำสั่งคำร้องที่ 515/2529

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาของจำเลยเป็นฎีกาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 218 จึงไม่รับ
จำเลยเห็นว่า ฎีกาของจำเลยมิได้เถียงว่าข้อเท็จจริงเป็นอย่างอื่น คงเถียงแต่เพียงว่า จากข้อเท็จจริงที่ศาลอุทธรณ์ได้วินิจฉัยมาแล้วไม่ปรากฏว่านายเกียรติศักดิ์และจำเลยหลอกลวงผู้เสียหายด้วยการแสดงข้อความอันเป็นเท็จ หรือปกปิดข้อความจริงซึ่งควรบอกให้แจ้ง อันจะเป็นความผิดฐานฉ้อโกงแต่อย่างใด กรณีเป็นเรื่องที่นายเกียรติศักดิ์และจำเลยสัญญาว่าจะส่งผู้เสียหายไปทำงานที่ประเทศสิงคโปร์ แล้วส่งไม่ได้ เป็นการผิดสัญญาในทางแพ่ง การวินิจฉัยว่าเป็นฉ้อโกงหรือผิดสัญญาทางแพ่งนั้น เป็นปัญหาข้อกฎหมาย โปรดรับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาพิพากษาต่อไปด้วย
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 105)
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 83,341 พระราชบัญญัติจัดหางานและคุ้มครองคนหางาน พ.ศ. 2525มาตรา 7,27 อันเป็นความผิดหลายกรรมต่างกัน ให้เรียงกระทงลงโทษ ความผิดฐานร่วมกันฉ้อโกงทรัพย์จำคุก 2 ปี ความผิดฐานจัดหางานโดยเรียกหรือรับค่าบริการโดยมิได้รับอนุญาต จำคุก 1 เดือนรวมจำคุก 2 ปี 1 เดือน ฯลฯ
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับดังกล่าว (อันดับ 104)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 105)

คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว คดีนี้ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นโดยฟังว่า จำเลยร่วมกับพวกจัดหาคนงานไปทำงานต่างประเทศ แต่จำเลยกับพวกไม่สามารถส่งผู้เสียหายไปทำงานต่างประเทศได้ พฤติการณ์ของจำเลยกับพวกเป็นการหลอกลวงผู้เสียหายมาตั้งแต่แรก ด้วยการแสดงข้อความอันเป็นเท็จ และโดยการหลอกลวงของจำเลยกับพวกได้ไปซึ่งทรัพย์สินจากผู้เสียหาย จำเลยจึงมีความผิดตามฟ้อง จำเลยฎีกาว่า ข้อเท็จจริงไม่ปรากฏว่า จำเลยกับพวกหลอกลวงผู้เสียหายด้วยการแสดงข้อความอันเป็นเท็จ หรือปกปิดความจริงซึ่งควรบอกให้แจ้ง อันจะเป็นความผิดฐานฉ้อโกงแต่ประการใดกรณีเป็นเรื่องจำเลยกับพวกสัญญาว่าจะส่งผู้เสียหายกับพวกไปทำงานที่ประเทศสิงคโปร์ และได้ส่งผู้เสียหายกับพวกเข้าประเทศสิงคโปร์หลายครั้งแต่เข้าไม่ได้ ข้อเท็จจริงที่ศาลอุทธรณ์ฟังมานั้นจึงเป็นเรื่องผิดสัญญาทางแพ่ง ไม่ใช่ฉ้อโกงนั้นเป็นการโต้เถียงข้อเท็จจริงที่ศาลอุทธรณ์ฟังมา และให้ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงตามที่จำเลยฎีกาจึงเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 ที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาจำเลยนั้น ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง

Share