คำสั่งคำร้องที่ 492/2522

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

คำสั่งศาลอุทธรณ์ยืนตามคำปฏิเสธของศาลชั้นต้นที่สั่ง ไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยนั้น เป็นที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 236 ฎีกาใน ปัญหาข้อกฎหมายที่ว่าศาลอุทธรณ์มีคำสั่งให้จำเลยใช้ค่า ทนายความแทนโจทก์ไม่ชอบ ขัดกับประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 236 เมื่อจำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งขอให้ขยายระยะเวลาวางเงินค่าฤชาธรรมเนียม โจทก์ก็ได้ยื่นคำแก้อุทธรณ์คำสั่ง. ศาลอุทธรณ์ย่อมมีอำนาจสั่งค่าฤชาธรรมเนียมและกำหนดค่าทนายความที่จำเลยต้องใช้ แทนโจทก์ได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 161ฎีกาข้อนี้จึงไม่เป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัย

Share