แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
ความว่า ผู้ร้องอุทธรณ์ พร้อมกับยื่นคำร้องขออนุญาต ศาลชั้นต้นยื่นอุทธรณ์โดยตรงต่อศาลฎีกา ศาลชั้นต้นสั่ง อุทธรณ์ว่า รับเป็นอุทธรณ์และสั่งคำร้องว่า อุทธรณ์ของ ผู้ร้องซึ่งโต้แย้งดุลพินิจของศาลชั้นต้นเป็นปัญหา ข้อเท็จจริงไม่ใช่ข้อกฎหมาย จึงไม่อนุญาต ยกคำร้อง
ผู้ร้องเห็นว่า อุทธรณ์ของผู้ร้องในประเด็นที่ว่า ผู้ร้องมีอำนาจยื่นคำร้องขอให้ศาลมีคำสั่งตั้งผู้ร้อง เป็นผู้จัดการมรดกหรือไม่เป็นปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่ง อนุญาตให้ผู้ร้องยื่นอุทธรณ์โดยตรงต่อศาลฎีกาด้วย
หมายเหตุ นายสมานเปรมชัย ผู้ร้องยื่นคำร้องขอให้ศาลมีคำสั่งตั้งผู้ร้องเป็นผู้จัดการมรดกของนายยิ้ม (ไม่มีนามสกุล)หรือนายยิ้ม รุ่งเชตุผู้ตาย
ศาลชั้นต้นไต่สวนแล้วมีคำสั่งยกคำร้อง
ผู้ร้องอุทธรณ์ พร้อมกับยื่นคำร้องขออนุญาตศาลชั้นต้นยื่นอุทธรณ์โดยตรงต่อศาลฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว(อันดับ 22,24)
ผู้ร้องยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 26)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว อุทธรณ์ของผู้ร้องที่ว่า ผู้ร้องเป็น ทายาทมีสิทธิรับมรดก และเป็นผู้มีส่วนได้เสียในทรัพย์มรดก ของผู้ตาย ผู้ร้องมีอำนาจร้องขอเป็นผู้จัดการมรดกผู้ตายนั้น เป็นปัญหาข้อกฎหมาย จึงอนุญาตให้ผู้ร้องยื่นอุทธรณ์โดยตรง ต่อศาลฎีกาได้ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 223 ทวิ วรรคหนึ่ง ให้ศาลชั้นต้นรับไว้ดำเนินการต่อไป
