แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า คดีนี้ผู้เสียหายได้รับชำระเงินจำนวน 70,000 บาทแล้ว ไม่ประสงค์ที่จะดำเนินคดีกับจำเลยอีกต่อไป จึงขอถอนคำร้องทุกข์ โปรดอนุญาต
หมายเหตุ จำเลยแถลงท้ายคำร้องไม่คัดค้าน (อันดับ 66)
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2534 มาตรา 4 ให้จำคุก6 เดือน จำเลยให้การรับสารภาพเมื่อสืบพยานโจทก์ไปบ้างแล้วเป็นประโยชน์แก่การพิจารณาอยู่บ้าง นับเป็นเหตุบรรเทาโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 เห็นสมควรลดโทษให้หนึ่งในสาม คงจำคุก 4 เดือน
ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษายืน
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกา (อันดับ 53)
จำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับฎีกา (อันดับ 54)
ศาลฎีกามีคำสั่งคำร้องและส่งไปศาลชั้นต้นแล้ว ก่อนอ่านคำสั่งศาลฎีกาผู้เสียหายยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 66)
ศาลชั้นต้นสอบแล้ว โจทก์แถลงว่าไม่สามารถรับรองว่าเป็นผู้เสียหายจริงหรือไม่ เนื่องจากสำนวนอยู่ที่อัยการประจำศาลฎีกาส่วนจำเลยแถลงว่าเป็นผู้เสียหายจริง ศาลชั้นต้นตรวจบัตรประจำตัวของผู้เสียหายแล้วเป็นผู้เสียหายคดีนี้จริงจึงงดอ่านคำสั่งศาลฎีกาและให้ส่งสำนวนคืนศาลฎีกาเพื่อพิจารณาสั่ง(อันดับ 67)
คำสั่ง
คดีนี้เป็นคดีอาญาความผิดต่อส่วนตัว และยังไม่ถึงที่สุดผู้เสียหายจะถอนคำร้องทุกข์เสียเมื่อใดก็ได้ เมื่อผู้เสียหายถอนคำร้องทุกข์ สิทธินำคดีอาญามาฟ้องย่อมระงับไปตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 39(2) ให้จำหน่ายคดีเสียจากสารบบความ
