แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า กรณีต้องห้ามฎีกาตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 220 จึงไม่รับฎีกาโจทก์
โจทก์เห็นว่า ในคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 6527/2534 ศาลชั้นต้น ยังไม่วินิจฉัยในฟ้อง คดีย่อมยังไม่ระงับไปโดยชัดเจน ในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 195 วรรคแรกโปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของโจทก์ไว้พิจารณาต่อไปด้วย
หมายเหตุ ไม่ปรากฏหลักฐานว่าจำเลยได้รับสำเนาคำร้องแล้วหรือไม่
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 352 วรรคแรก ประกอบประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 158(5),39(2) และให้จำเลยชดใช้เงินจำนวน5,225 บาท แก่โจทก์
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า การกระทำของจำเลยตามฟ้องโจทก์เคยยื่นฟ้องจำเลยต่อศาลชั้นต้น และศาลชั้นต้นได้วินิจฉัยคดีเสร็จเด็ดขาดไปแล้ว ตามคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 6527/2534โจทก์นำคดีมาฟ้องอีก จึงเป็นฟ้องซ้ำ ให้ยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 12)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 13)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้วเห็นว่า คดีนี้ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องโจทก์ คดีโจทก์จึงต้องห้ามมิให้ฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 220 ที่ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาของโจทก์นั้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้องของ โจทก์
