แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 1 ยื่นอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่าอุทธรณ์ข้อ 2 เป็นอุทธรณ์ที่มิได้ว่ากล่าวกันมาในศาลแรงงานกลางส่วนอุทธรณ์ข้อ 3 เป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง จึงมีคำสั่ง ไม่รับ
จำเลยที่ 1 เห็นว่าอุทธรณ์ในข้อ 2 จำเลยที่ 1 ได้ต่อสู้คดีมาตลอด ทั้งในคำให้การของจำเลยที่ 1 และคำเบิกความของจำเลยที่ 1 ซึ่งได้เบิกความไว้ต่อศาล จึงถือได้ว่าได้มีการ ว่ากล่าวกันมาในศาลแรงงานกลางแล้ว ส่วนอุทธรณ์ข้อ 3 เป็นอุทธรณ์ ในปัญหาข้อกฎหมายเพราะคำสั่งศาลที่สั่งงดสืบพยานจำเลยที่ 1 และ มีคำสั่งตัดพยานของจำเลยที่ 1 เมื่อวันที่ 4 ตุลาคม 2534 นั้น เป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา และจำเลยที่ 1 ได้ทำคำร้องคัดค้าน ติดสำนวนไว้แล้วโปรดมีคำสั่งให้อุทธรณ์ข้อ 2 และข้อ 3 ของจำเลยที่ 1 ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ที่ 1 ถึงที่ 4 ที่ 6 และที่ 7 แถลงคัดค้าน(อันดับ 75)
ระหว่างพิจารณาโจทก์แถลงขอถอนฟ้องจำเลยที่ 2ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งอนุญาต และต่อมาโจทก์ที่ 5 ขอถอนฟ้อง ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งอนุญาตเช่นกัน
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยที่ 1 จ่ายค่าชดเชยจำนวน 23,220 บาท ให้โจทก์ที่ 1 จำนวน 20,160 บาท ให้โจทก์ที่ 2 จำนวน 24,300 บาท ให้โจทก์ที่ 3 จำนวน 22,500 บาท ให้โจทก์ที่ 4 จำนวน 24,840 บาทให้โจทก์ที่ 6 และจำนวน 26,640 บาท ให้โจทก์ที่ 7 พร้อมทั้งดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่ วันฟ้อง (วันที่ 4 เมษายน 2533) จนกว่าจะชำระเสร็จให้โจทก์ดังกล่าว คำขออื่นให้ยก
โจทก์ที่ 1 ถึงที่ 4 ที่ 6 ที่ 7 และจำเลยที่ 1 ต่างอุทธรณ์เฉพาะอุทธรณ์ของจำเลยที่ 1 ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ ดังกล่าว (อันดับ 58,61)
จำเลยที่ 1 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 68)
คำสั่ง
พิเคราะห์อุทธรณ์ของจำเลยที่ 1 แล้ว เห็นว่า อุทธรณ์ข้อ 2 ที่อุทธรณ์ว่าจำเลยที่ 1 ไม่ต้องจ่ายค่าชดเชยแก่โจทก์ เพราะ สัญญาจ้างระหว่างจำเลยที่ 1 กับโจทก์เป็นสัญญาที่มีกำหนด ระยะเวลาการจ้างไว้แน่นอนและการเลิกจ้างของจำเลยที่ 1 ก็เป็นการเลิกจ้างที่เป็นธรรมนั้นเป็นข้อที่จำเลยที่ 1 ได้ยกขึ้น ต่อสู้ไว้ในคำให้การจำเลยที่ 1 และศาลแรงงานกลางก็ได้กำหนด เป็นประเด็นข้อพิพาทข้อ 4 ทั้งได้วินิจฉัยประเด็นดังกล่าวแล้วอุทธรณ์ของจำเลยที่ 1 ข้อ 2 จึงเป็นข้อที่ได้ยกขึ้นว่ากันมาแล้ว ในศาลแรงงานกลาง ที่ศาลแรงงานกลางสั่งไม่รับอุทธรณ์ข้อนี้ จึงไม่ชอบ
ส่วนอุทธรณ์ข้อ 3 ของจำเลยที่ 1 ที่อุทธรณ์ว่าจำเลยที่ 1ไม่เห็นด้วยที่ศาลแรงงานกลางสั่งตัดพยานของจำเลยที่ 1ทั้ง ๆ ที่จำเลยที่ 1 ได้แถลงต่อศาลแล้วว่าพยานอันดับ 3 ป่วยจึงมาศาลไม่ได้ และพยานอันดับ 6 ได้แจ้งเหตุขัดข้องมาว่ามาศาลไม่ได้ เพราะต้องคุมเงินที่เบิกมาเพื่อจ่ายให้แก่พนักงานของบริษัทที่พยาน ทำงานอยู่ ซึ่งเท่ากับอุทธรณ์ว่าคำสั่งของศาลแรงงานกลางที่สั่ง ตัดพยานของจำเลยที่ 1 ไม่ชอบด้วยกระบวนพิจารณา จึงเป็นอุทธรณ์ปัญหาข้อกฎหมายที่ศาลแรงงานกลางสั่งไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยที่ 1 ข้อนี้ จึงไม่ชอบเช่นกัน
ฉะนั้น จึงมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของจำเลยที่ 1 ข้อ 2 และข้อ 3 ไว้พิจารณาและให้ศาลชั้นต้นดำเนินการต่อไป
