แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีนี้ต้องห้ามฎีกาข้อเท็จจริง ฎีกาข้อ 2(2)-(5) เป็นฎีกาในข้อเท็จจริง จึงไม่รับฎีกาในข้อ 2(2)-(5) ส่วนข้อ 2(1)(6) เป็นฎีกาข้อกฎหมาย รับเป็นฎีกาของโจทก์เฉพาะข้อ 2(1)(6)
โจทก์เห็นว่า ฎีกาข้อ 2(4) เป็นปัญหาข้อกฎหมายว่า ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ไม่ได้นำเอกสารหมาย จ.2 มาประกอบ การวินิจฉัยในการตีความเจตนาของโจทก์ในการทำเอกสารหมาย ล.1 โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของโจทก์ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ จำเลยทั้งสองได้รับสำเนาคำร้องแล้ว(อันดับ 48 แผ่นที่ 2)
โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยทั้งสองร่วมกันหรือแทนกันคืนเงินจำนวน 51,831.29 บาท พร้อมดอกเบี้ย ฯลฯ ให้แก่โจทก์
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 45)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 47)
คำสั่ง
ที่โจทก์ฎีกาว่า ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ไม่ได้นำเอกสารหมาย จ.2 มาประกอบการตีความเจตนาของโจทก์ในการทำเอกสาร หมาย ล.1 ว่าโจทก์ต้องรับผิดใช้หนี้ในวงเงินค้ำประกัน เท่านั้น ถือได้ว่าเป็นการโต้เถียงดุลพินิจในการรับฟัง พยานหลักฐานของศาล ซึ่งเป็นปัญหาข้อเท็จจริงศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาของโจทก์ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
