แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาของจำเลยต้องห้ามในปัญหาข้อเท็จจริง ส่วนปัญหาข้อกฎหมายไม่เป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัย จึงไม่รับฎีกา
จำเลยเห็นว่า ในปัญหาว่าคำสั่งระหว่างพิจารณาของศาลชั้นต้น จำเลยได้โต้แย้งคัดค้านไว้หรือไม่ เห็นได้ว่าจำเลยได้ยื่นคำคัดค้านต่อศาลแล้ว ส่วนปัญหาข้อกฎหมายเกี่ยวกับอำนาจฟ้องของโจทก์ว่ามีหรือไม่ และปัญหาข้อเท็จจริงเกี่ยวกับเขตทางสาธารณประโยชน์ เป็นปัญหาสำคัญที่ควรได้รับการวินิจฉัย โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์แถลงคัดค้าน (อันดับ 174)
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยรื้อถอนบ้านเลขที่ 204ถนนเขางู ตำบลหน้าเมือง อำเภอเมืองราชบุรี ตามหมายเส้นสีเหลืองตามแผนที่พิพาท และให้ออกไปจากที่ดินของโจทก์ ตามโฉนดเลขที่ 36616 ตำบลหน้าเมือง อำเภอเมืองราชบุรีจังหวัดราชบุรี และให้ใช้ค่าเสียหายเดือนละ 200 บาท นับแต่ วันที่ 1 สิงหาคม 2530 เป็นต้นไปจนกว่าจะออกไปจาก ที่ดินดังกล่าว
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกา (อันดับ 157)
จำเลยยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 161)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว จำเลยฎีกาคำสั่งในระหว่างพิจารณาโดยอ้างว่าได้โต้แย้งคำสั่งไว้ ศาลฎีกาตรวจสำนวนแล้วคำโต้แย้งตามที่จำเลยอ้างหาได้มีปรากฏอยู่ในสำนวนไม่ ฎีกาข้อนี้ของจำเลยจึงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 226 ประกอบด้วยมาตรา 247 สำหรับฎีกาในปัญหา ข้อเท็จจริงและปัญหาข้อกฎหมายของจำเลยนั้น คดีนี้โจทก์ ฟ้องขับไล่จำเลยผู้เช่าออกจากอสังหาริมทรัพย์ อันมีค่าเช่า หรืออาจให้เช่าได้ในขณะยื่นคำฟ้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท จึงต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 และเมื่อ ข้อเท็จจริงเป็นอันยุติว่า สัญญาเช่าเป็นอันสิ้นสุดลง เนื่องจากจำเลยผิดสัญญาไม่ชำระค่าเช่าและโจทก์บอกเลิก สัญญาเช่าแล้ว ปัญหาข้อกฎหมายที่ว่าข้อความในสัญญาเช่า มีผลผูกพันโจทก์หรือไม่ จึงไม่เป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับ การวินิจฉัยตามความในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 249 คำสั่ง ศาลชั้นต้นชอบแล้วให้ยกคำร้อง
