แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีนี้ทุนทรัพย์ไม่เกินห้าหมื่น บาท ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น ต้องห้ามฎีกาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 248 วรรคแรก พิเคราะห์แล้วเห็นว่า ฎีกาของโจทก์เป็นฎีกาในข้อเท็จจริง จึงไม่รับฎีกา
โจทก์เห็นว่า ฎีกาของโจทก์เป็นฎีกาในข้อกฎหมาย คือศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาว่าฟ้องโจทก์ขาดอายุความโดยมิได้สืบพยานนั้นชอบหรือไม่ และจำเป็นหรือไม่ที่ศาลจะต้องฟังพยานหลักฐานก่อนมีคำพิพากษาในประเด็นอายุความโปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของโจทก์ไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ ไม่ปรากฏว่าจำเลยได้รับสำเนาคำร้องหรือไม่
โจทก์ฟ้องขอให้ศาลพิพากษาให้จำเลยชำระเงินต้นพร้อมดอกเบี้ยซึ่งค้างชำระ 5 ปี รวมเป็นเงิน 47,250 บาทให้แก่โจทก์และให้จำเลยชำระดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 15 ต่อปีจากต้นเงิน 27,000 บาท นับแต่วันฟ้องจนกว่าจำเลยจะชำระเงินให้โจทก์เสร็จ
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกา (อันดับ 39)
โจทก์ยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 40)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว เห็นว่า ศาลชั้นต้นมีอำนาจตรวจคำฟ้อง คำให้การ เมื่อข้อเท็จจริงเพียงพอที่จะวินิจฉัยชี้ขาดคดีได้ โดยไม่จำเป็นที่จะต้องสืบพยานอีกต่อไป จึงให้งดสืบพยานโจทก์ จำเลยเสีย ศาลใช้ดุลพินิจแล้วมีคำสั่งดังกล่าวได้ การที่ โจทก์ฎีกาโต้เถียงดุลพินิจของศาลชั้นต้นเป็นฎีกาในข้อเท็จจริง คดีนี้จำนวนทุนทรัพย์ในชั้นฎีกาไม่เกิน 200,000 บาท ห้ามมิให้ คู่ความฎีกาในข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 วรรคแรก ที่ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาชอบแล้ว ยกคำร้อง ค่าคำร้องเป็นพับ
