แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยอุทธรณ์ ศาลชั้นต้นสั่งว่า พิเคราะห์แล้วเห็นว่า อุทธรณ์ของจำเลยล้วนเป็นอุทธรณ์นำไปสู่ในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามอุทธรณ์ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงาน และวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 ตามมาตรา 54 จึงไม่รับอุทธรณ์ของจำเลย จำเลยเห็นว่า อุทธรณ์ของจำเลยในประเด็นที่ว่าจำเลยเลิกจ้างโจทก์โดยไม่เป็นธรรมหรือไม่ ซึ่งเป็นการตีความ ถ้อยคำข้อบังคับในเอกสาร จ.11 และพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522มาตรา 49 เป็นปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป หมายเหตุ โจทก์แถลงคัดค้าน (อันดับ 87 แผ่นที่ 2) ศาลแรงงานกลาง (ศาลจังหวัดขอนแก่น) พิพากษาให้จำเลยชดใช้ค่าเสียหาย 524,895 บาท ให้แก่โจทก์ พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีในต้นเงินดังกล่าวนับแต่วันฟ้อง(วันที่ 22 ธันวาคม 2537) เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จคำขออื่นนอกนั้นให้ยก จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลาง (ศาลจังหวัดขอนแก่น)มีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ดังกล่าว (อันดับ 79) จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 82)
คำสั่ง พิเคราะห์แล้ว เห็นว่า จำเลยอุทธรณ์ว่าจำเลยเลิกจ้างโจทก์ เนื่องจากโจทก์มาทำงานสายระหว่างวันที่ 26 สิงหาคม 2537 ถึงวันที่ 25 พฤศจิกายน 2537 รวม 5 ครั้ง เป็นการเลิกจ้าง ไม่เป็นธรรมหรือไม่ เป็นปัญหาข้อกฎหมาย จึงให้รับอุทธรณ์ ข้อนี้ของจำเลยไว้ดำเนินการต่อไป
