แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า เนื่องจากในขณะที่ศาลชั้นต้นส่งสำเนาฎีกาและสำเนาคำร้องขอทุเลาการบังคับของจำเลยให้แก่โจทก์นั้นโจทก์ได้ไปพักอาศัยอยู่ต่างประเทศและที่บ้านของโจทก์ก็ไม่มีคนอยู่โจทก์จึงไม่ทราบหมายนัดของศาลชั้นต้น ทำให้โจทก์ไม่ได้ทำคำแก้ฎีกาและคำคัดค้านการขอทุเลาการบังคับคดีโจทก์เพิ่งมาทราบผลคดีเมื่อได้รับหมายนัดฟังคำสั่งศาลฎีกาเรื่องขอทุเลาการบังคับเมื่อวันที่ 27 เมษายน 2536 ด้วยเหตุจำเป็นดังกล่าวจึงขอให้ศาลฎีกาอนุญาตให้โจทก์ ยื่นคำแก้ฎีกา และหากไม่อาจรับคำแก้ฎีกาของโจทก์ได้ก็ขอให้ รับไว้เป็นคำแถลงการณ์เพื่อประกอบการพิจารณาคดีต่อไปด้วย
หมายเหตุ จำเลยได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 101)
โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยคืนเงินมัดจำและชดใช้ค่าเสียหายพร้อมด้วยดอกเบี้ยเนื่องจากผิดสัญญาจะซื้อขายที่ดิน
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้จำเลยชำระเงิน 1,250,000 บาทแก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ยร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี นับแต่ วันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2532 อันเป็นวันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่า จะชำระเสร็จแก่โจทก์
จำเลยฎีกา (อันดับ 96)
โจทก์ได้รับสำเนาฎีกาแล้วโดยวิธีปิดหมายเมื่อวันที่10 กันยายน 2535(อันดับ 99 แผ่นที่ 2)
โจทก์ยื่นคำร้องนี้ พร้อมด้วยคำแก้ฎีกา (อันดับ 101,102)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว เห็นว่าการส่งสำเนาฎีกาและสำเนาคำร้องขอทุเลาการบังคับของจำเลยให้แก่โจทก์ชอบด้วยกฎหมายแล้ว โจทก์จะมาขอยื่นคำแก้ฎีกาเมื่อพ้นกำหนดยื่นคำแก้ฎีกาหาได้ไม่ ให้ยกคำร้อง แต่ให้รับไว้เป็นคำแถลงการณ์ตามขอ
