แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า คดีนี้ ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นให้ลงโทษจำคุกจำเลยไม่เกิน 5 ปี ส่วนที่แก้ไขจากลงโทษฐานมีไว้ในครอบครอง และจำหน่าย เป็นลงโทษฐานจำหน่ายเพียงอย่างเดียวเป็นการ แก้ไขเล็กน้อย ต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ฎีกาของจำเลยเป็นเรื่องของการรับฟังพยานหลักฐาน และดุลพินิจในการลงโทษ เป็นฎีกาปัญหาข้อเท็จจริง จึงต้องห้ามตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 วรรคแรก ไม่รับฎีกาจำเลย
จำเลยเห็นว่า ฎีกาที่ว่า จำนวนยาม้าตามฟ้องแตกต่างกัน กับทางพิจารณาเป็นปัญหาข้อกฎหมาย และการที่ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลชั้นต้นในฐานความผิดจึงมีผล ให้จำเลยได้รับโทษต่างกัน เป็นการแก้บทและแก้โทษจึงเป็นการ แก้ไขมาก จำเลยจึงฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ได้ โปรดมีคำสั่ง รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 72)
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยกระทำความผิดตามพระราชบัญญัติวัตถุที่ออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาท พ.ศ. 2518 ฐานครอบครองวัตถุออกฤทธิ์โดยไม่ได้รับอนุญาตตาม มาตรา 62 วรรคหนึ่ง,106 ให้ลงโทษจำคุก 1 ปี และฐานขาย วัตถุออกฤทธิ์ตามมาตรา 13,89 ให้ลงโทษจำคุก 5 ปีรวมเป็นโทษจำคุก 6 ปี ริบของกลาง
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติวัตถุที่ออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาท พ.ศ. 2518มาตรา 4,6,13 ทวิ วรรคหนึ่ง,62,89,106 ที่แก้ไขแล้วเป็นกรรมเดียวผิดต่อกฎหมายหลายบท ให้ลงโทษฐานขายวัตถุออกฤทธิ์ ซึ่งเป็นบทหนักตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 90จำคุก 5 ปี จำเลยรับสารภาพในชั้นจับกุม เป็นประโยชน์ต่อการพิจารณา นับเป็นเหตุบรรเทาโทษลดโทษให้จำเลยหนึ่งในสี่ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงจำคุก 3 ปี 9 เดือน นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาของศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 69)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 72)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว คดีนี้ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมี ความผิด ตามพระราชบัญญัติวัตถุที่ออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาท พ.ศ. 2518ฐานครอบครองวัตถุออกฤทธิ์โดยไม่ได้รับอนุญาตตาม มาตรา 62 วรรคหนึ่ง,106 จำคุก 1 ปี และฐานขายวัตถุออกฤทธิ์ตามมาตรา 13,89 จำคุก 5 ปี รวมจำคุก 6 ปี ศาลอุทธรณ์ภาค 1พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตาม พระราชบัญญัติวัตถุที่ออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาท พ.ศ. 2518 มาตรา 13 ทวิ วรรคหนึ่ง,62,89,106 ลงโทษฐานขายวัตถุออกฤทธิ์ ซึ่งเป็นบทหนักตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 90 จำคุก 5 ปี จำเลยรับสารภาพในชั้นจับกุม เป็นประโยชน์ต่อการพิจารณา นับเป็นเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้หนึ่งในสี่ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 78 คงจำคุก 3 ปี 9 เดือน เป็นการแก้ไขเล็กน้อยจึงต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 วรรคแรกที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกานั้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้องของ จำเลย
